Dnia 14 września 2018 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Renata Kubot-Szustowska po rozpoznaniu w dniu 14 września 2018 roku na posiedzeniu niejawnym wniosku W.S. o przywrócenie terminu do usunięcia braków formalnych skargi w sprawie ze skargi W. S. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w P. z dnia [...] roku nr [...] w przedmiocie odmowy uzgodnienia projektu decyzji ustalającej warunki zabudowy dla inwestycji pod względem ochrony gruntów rolnych postanawia: odmówić przywrócenia terminu. A.B.
W. S. zaskarżył do sądu postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w P. z dnia [...] r., nr [...], w przedmiocie odmowy uzgodnienia projektu decyzji ustalającej warunki zabudowy dla inwestycji pod względem ochrony gruntów rolnych.
Zarządzeniem Przewodniczącego Wydziału II z 25 lipca 2018 r. skarżący został wezwany do nadesłania 3 odpisów skargi oraz do uiszczenia wpisu sądowego. Z zawartego w ww. wezwaniu pouczenia wynikało, że nieusunięcie braków skargi w terminie 7 dni będzie skutkowało jej odrzuceniem.
Stosowne wezwanie do usunięcia formalnych skargi zostało doręczone skarżącemu 1 sierpnia 2018 r. W ustawowym terminie, który upływał 8 lutego 2018 r. skarżący uiścił wymagany wpisu sądowy, natomiast brakujące odpisy skargi nie zostały jednak nadesłane.
Pismem z 16 sierpnia 2018 r. (data nadania do sądu) skarżący wniósł o "przywrócenie toku sprawy". Do wniosku skarżący załączył tylko jeden odpis skargi.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 85 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) - w skrócie: "p.p.s.a." - czynność w postępowaniu sądowym podjęta przez stronę po upływie terminu jest bezskuteczna. Z kolei w myśl art. 86 § 1 p.p.s.a. stanowi, że jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu. Postanowienie o przywróceniu terminu albo odmowie jego przywrócenia może być wydane na posiedzeniu niejawnym.
Wniosek o przywrócenie terminu do usunięcia braków formalnych skargi musi jednak spełniać warunki formalne określone w art. 87 § 1, § 2 i § 4 p.p.s.a., a zatem po pierwsze pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu do usunięcia braków skargi wnosi się w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu. Po drugie we wniosku tym należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu. Po trzecie równocześnie z wnioskiem strona powinna dokonać czynności, której nie dokonała w terminie.
Przywrócenie terminu do dokonania określonej czynności procesowej uzależnione jest od kryterium braku winy, zatem strona, która nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym musi wykazać dołożenie szczególnej staranności przy dokonywaniu czynności procesowej. Sąd powinien przyjąć obiektywny miernik staranności, której można wymagać od każdego należycie dbającego o swoje interesy. Zajęcie stanowiska odmiennego, uwzględniającego subiektywny miernik staranności, wprowadziłoby do stosunków procesowych element niepewności (por. postanowienie NSA z dnia 15 grudnia 2010r., sygn. akt II GZ 223/10 - dostępne w CBOSA).
W pierwszej kolejności stwierdzić należy, że wniosek o przywrócenie terminu do usunięcia braków formalnych skargi został wniesiony w ustawowym terminie. Skoro bowiem ostatni dzień terminu do złożenia brakujących odpisów skargi upływał 8 sierpnia 2018 r., to znaczy, że najwcześniej przeszkoda powodująca jego niezachowanie mogła ustać 9 sierpnia 2018 r. W takim wypadku siedmiodniowy termin do złożenia wniosku o przywrócenie terminu upływał 16 sierpnia 2018 r. Skoro zatem w tym dniu skarżący nadał wniosek o przywrócenie terminu, to nie było potrzeby wzywania skarżącego do wykazania, kiedy ustała przyczyna jego uchybienia.
Skarżący nie spełnił jednak pozostałych warunków formalnych do złożenia wniosku o przywrócenie terminu. Mianowicie nie tylko nie nadesłał wymaganej ilości odpisów skargi, ale przede wszystkim w jakikolwiek sposób nie uzasadnił przyczyny uchybienia terminu.
Mając powyższe na uwadze stwierdzić należy, że skarżący nie uwiarygodnił stosowną argumentacją faktu, że przeszkoda uniemożliwiająca zachowanie terminu do wniesienia skargi była od niego niezależna, a skoro tak, to należy również stwierdzić, że skarżący nie wykazał należytej staranności w prowadzeniu swoich spraw, a więc ponosi wyłączną odpowiedzialność za uchybienie terminu do usunięcia braków formalnych skargi.
W związku z powyższym sąd, na podstawie art. 86 § 1 p.p.s.a. orzekł, jak sentencji.
A.B.