Dnia 15 listopada 2012 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Joanna Sekunda Lenczewska po rozpoznaniu w dniu 15 listopada 2012 roku na posiedzeniu niejawnym wniosku J. T. o przywrócenie terminu do usunięcia braków skargi w sprawie ze skargi J. T. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania postanawia: przywrócić termin do usunięcia braków skargi. j.m.
Skargą z dnia 12 lipca 2012r. J. T. zaskarżył do sądu administracyjnego postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. z dnia [...], nr [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania.
Zarządzeniem Przewodniczącego Wydziału z dnia 7 sierpnia 2012r. skarżący został wezwany do usunięcia braków formalnych skargi przez nadesłanie 2 egzemplarzy odpisu skargi, poświadczonych za zgodność z oryginałem oraz do uiszczenia wpisu od skargi. Wezwanie do usunięcia braków skargi zawierało pouczenie, że nieusunięcie braków skargi w terminie 7 dni od daty doręczenia wezwania będzie skutkowało odrzuceniem skargi.
Wezwanie do usunięcia braków skargi zostało doręczone skarżącemu w dniu 22 sierpnia 2012r., natomiast w dniu 30 sierpnia 2012r. skarżący wniósł o przywrócenie terminu do usunięcia braków skargi wyjaśniając, iż uchybienie terminu spowodowane było problemami zdrowotnymi oraz trudnościami z uzyskaniem formularza PPF. Wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu skarżący przesłał żądane odpisy skargi i złożył wniosek o zwolnienie go od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata na urzędowym formularzu PPF.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 85 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2012r., poz. 270, w skrócie P.p.s.a.) czynność w postępowaniu sądowym podjęta przez stronę po upływie terminu jest bezskuteczna. Z kolei w myśl art. 86 § 1 P.p.s.a. stanowi, że jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu. Postanowienie o przywróceniu terminu albo odmowie jego przywrócenia może być wydane na posiedzeniu niejawnym.
Wniosek o przywrócenie terminu musi spełniać warunki formalne określone w art. 87 P.p.s.a. Po pierwsze pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu (§ 1). Po drugie w piśmie tym należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu (§ 2). Po trzecie równocześnie z wnioskiem strona powinna dokonać czynności, której nie dokonała w terminie (§ 4).
Następnie należy wyjaśnić, iż przywrócenie terminu do dokonania określonej czynności procesowej uzależnione jest od kryterium braku winy. Chodzi o to, że strona, która nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym musi wykazać dołożenie szczególnej staranności przy dokonywaniu czynności procesowej. Sąd powinien przyjąć obiektywny miernik staranności, której można wymagać od każdego należycie dbającego o swoje interesy. Zajęcie stanowiska odmiennego, uwzględniającego subiektywny miernik staranności, wprowadziłoby do stosunków procesowych element niepewności (por. postanowienie NSA z dnia 15 grudnia 2010r., sygn. akt II GZ 223/10 - dostępne w internetowej Centralnej Bazie Orzeczeń Sądów Administracyjnych).
Z drugiej strony należy mieć na uwadze, iż uprawdopodobnienie nie oznacza udowodnienia braku winy. Uprawdopodobnienie stanowi bowiem ułatwione postępowanie dowodowe, postępowanie zmierzające do uwiarygodnienia twierdzeń wnioskodawcy. Stanowi zatem pewien surogat, namiastkę dowodu bądź środek zastępczy dowodu niedający pewności, lecz tylko wiarygodność (prawdopodobieństwo) twierdzenia o jakimś fakcie (por. postanowienie NSA z dnia 12 października 2011r.,sygn. akt II FZ 585/11 - dostępne w CBOSA).
W rozpoznawanej sprawie skarżący uzasadnił uchybienie terminu problemami zdrowotnymi, a także trudnościami w uzyskaniu formularza PPF, co w ocenie Sądu wskazuje na nieporadność życiową skarżącego, związaną ze złym stanem zdrowia. Podkreśla to również fakt, iż skarżący w uzasadnieniu wniosku o przyznanie prawa pomocy powoływał się na swoją niepełnosprawność, a także wniósł o ustanowienie adwokata z urzędu dla prowadzenia jego sprawy. Ponadto w toku postępowania sądowego skarżący przedłożył szereg dokumentów dotyczących swojej niepełnosprawności oraz przebytych chorób, zabiegów i wyników badań lekarskich. Z kolei ustanowiony z urzędu pełnomocnik skarżącego w piśmie z dnia 11 listopada 2012r. wyjaśnił, iż w okresie biegu terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi skarżący doznał kolejnego nawrotu przewlekłego zapalenia zatok przynosowych i z tego powodu nie mógł się poruszać i musiał leżeć w domu.
Wszystkie te okoliczności skłaniają do przekonania, że skarżący mógł mieć problemy z dopełnieniem należytej staranności przez dochowanie terminu, którego przekroczenie było zaledwie jednodniowe, a zatem należy uznać, iż w stopniu wystarczającym uwiarygodnił brak winy w uchybieniu terminu do usunięcia braków skargi. Poza tym nie można pominąć faktu, iż skarżący stosownie do powołanych wyżej przepisów dokonał czynności, których uchybił we wskazanym terminie.
W związku z powyższym Sąd, na podstawie art. 86 § 1 P.p.s.a. orzekł, jak w sentencji.
j.m.