Dnia 17 września 2010 roku Referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Łodzi - Wydział II Agnieszka Grosińska po rozpoznaniu w dniu 17 września 2010 roku na posiedzeniu niejawnym wniosku T.S. o przyznanie prawa pomocy poprzez zwolnienie od kosztów sądowych w sprawie ze skargi T.S. na decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania uprawnienia do świadczenia pieniężnego postanawia przyznać skarżącej prawo pomocy w zakresie obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych. AG
T.S. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi skargę na decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych w przedmiocie odmowy przyznania uprawnienia do świadczenia pieniężnego.
W wykonaniu zarządzenia Przewodniczącego Wydziału II Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 18 sierpnia 2010 r. skarżąca została wezwana do uiszczenia wpisu sądowego od wniesionej skargi w wysokości 100 złotych.
W odpowiedzi na wezwanie skarżąca wystąpiła z żądaniem przyznania prawa pomocy w zakresie obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych. Jak wynika z oświadczenia o stanie rodzinnym, majątku i dochodach skarżąca prowadzi samodzielne gospodarstwo domowe, osiąga dochód z tytułu emerytury w łącznej wysokości 883,33 złotych. Skarżąca nie zadeklarowała posiadania majątku, oszczędności ani papierów wartościowych. W uzasadnieniu wniosku strona wskazała, iż cierpi na liczne choroby, jest po udarze mózgu, porusza się na wózku inwalidzkim. Przeznacza kwotę 400 złotych na leki.
Referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Łodzi zważył, co następuje:
Zgodnie z treścią art. 243 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.) - dalej p.p.s.a., prawo pomocy może być przyznane stronie na jej wniosek złożony przed wszczęciem postępowania lub w toku postępowania. Jednocześnie ustawodawca w art. 246 § 1 p.p.s.a. uzależnił przyznanie prawa pomocy od wykazania przez stronę, że nie ma ona środków na poniesienie jakichkolwiek kosztów postępowania (przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym) lub że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny (przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym).
Prawo pomocy jest instytucją stanowiącą wyjątek od zasady ponoszenia kosztów postępowania przez strony postępowania. Z tego względu przesłanki zastosowania tej instytucji winny być interpretowane w sposób ścisły. Udzielenie prawa pomocy jest formą dofinansowania strony postępowania z budżetu państwa i powinno mieć miejsce tylko w sytuacjach, w których zdobycie przez stronę środków na sfinansowanie udziału w postępowaniu jest rzeczywiście, obiektywnie niemożliwe.
W rozpoznawanej sprawie kwestią wymagającą rozważenia jest prawo strony skarżącej do przyznania prawa pomocy w zakresie częściowym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych.
Przechodząc na grunt rozpoznawanej sprawy należy stwierdzić, iż wniosek skarżącej zasługuje na uwzględnienie. Na uwadze należało mieć przede wszystkim fakt, iż skarżąca jest osobą starszą i schorowaną i deklaruje osiąganie dochodów jedynie z tytułu emerytury, których wysokość nie pozwala na pokrycie kosztów udziału w postępowaniu przed sądem administracyjnym.
Wobec powyższego, na podstawie art. 246 § 1 pkt 2 i art. 258 § 2 pkt 7 p.p.s.a., orzeczono jak w postanowieniu.
AG