Dnia 3 grudnia 2018 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Joanna Sekunda-Lenczewska po rozpoznaniu w dniu 3 grudnia 2018 roku na posiedzeniu niejawnym wniosku E. K. o przywrócenie terminu do usunięcia braków formalnych skargi sprawy ze skargi E. K. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] nr [...], znak: [...] w przedmiocie zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę postanawia: przywrócić termin do usunięcia braków formalnych skargi. Lp/
Postanowieniem z dnia 25 października 2018 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi odrzucił skargę E. K. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] nr [...], znak: [...] w przedmiocie zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę, z powodu nieusunięcia braków formalnych skargi przez złożenie jej odpisu podpisanego lub poświadczonego za zgodność z oryginałem.
Pismem z dnia 23 listopada 2018 r. skarżąca wniosła o przywrócenie terminu do usunięcia braków formalnych skargi podnosząc, że w kierowanej do niej korespondencji było tylko wezwanie do uiszczenia wpisu sądowego. Nie było natomiast wezwania do złożenia dodatkowego odpisu skargi.
Skarżąca zaznaczyła, że brak jest uzasadnienia dla celowego działania z jego strony, by dokonać opłaty skargi, a jednocześnie nie składać jej odpisu. Gdyby z treści kierowanych do niej pism wynikało, że ma taki odpis złożyć, to niewątpliwie by to uczyniła.
Jednocześnie do wniosku o przywrócenie terminu skarżąca dołączyła brakujący odpis skargi.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 85 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 ze zm.) - w skrócie: "p.p.s.a." - czynność w postępowaniu sądowym podjęta przez stronę po upływie terminu jest bezskuteczna. Z kolei w myśl art. 86 § 1 p.p.s.a. jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu. Postanowienie o przywróceniu terminu albo odmowie jego przywrócenia może być wydane na posiedzeniu niejawnym.
Wniosek o przywrócenie terminu do usunięcia braków formalnych skargi musi jednak spełniać warunki formalne określone w art. 87 § 1, § 2 i § 4 p.p.s.a., a zatem po pierwsze pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu do usunięcia braków skargi wnosi się w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu. Po drugie we wniosku tym należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu. Po trzecie równocześnie z wnioskiem strona powinna dokonać czynności, której nie dokonała w terminie.
Przywrócenie terminu do dokonania określonej czynności procesowej uzależnione jest od kryterium braku winy, zatem strona, która nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym musi wykazać dołożenie szczególnej staranności przy dokonywaniu czynności procesowej. Sąd powinien przyjąć obiektywny miernik staranności, której można wymagać od każdego należycie dbającego o swoje interesy. Zajęcie stanowiska odmiennego, uwzględniającego subiektywny miernik staranności, wprowadziłoby do stosunków procesowych element niepewności (por. postanowienie NSA z dnia 15 grudnia 2010r., sygn. akt II GZ 223/10 - orzeczenie dostępne w internetowej Centralnej Bazie Orzeczeń Sądów Administracyjnych, pod adresem: http://orzeczenia.nsa.gov.pl.).
Okoliczności powołane przez skarżącą przemawiają za przywróceniem terminu do usunięcia braków formalnych skargi. Jedynie bowiem z treści zwrotnego potwierdzenia odbioru wynika, że przesyłka listowa, skierowana do skarżącej zawierała dwa wezwania - jedno do nadesłania brakującego odpisu skargi, a drugie do uiszczenia wpisu sądowego. Nie ma jednak co do tego żadnej pewności, szczególnie wobec okoliczności, że skarżąca uzupełniła w ustawowym terminie braki wymagane jednym wezwaniem. Nieracjonalne byłoby, gdyby zadośćuczynić jednemu wezwaniu, ignorując drugie. Z doświadczenia życiowego wynika, że racjonalnym działaniem strony zainteresowanej w rozpoznaniu jej sprawy jest wykonywanie wszelkich obowiązków, które są warunkiem nadania sprawie biegu.
W niniejszej sprawie przyjąć należy, że skoro skarżąca uiściła wpis w terminie, to tym samym uwiarygodniła swoje twierdzenie, że z niewiadomych powodów nie otrzymała wezwania do usunięcia braków formalnych skargi. Za takim stanowiskiem przemawia zasada rozstrzygania wątpliwości na korzyść strony. Istnieje bowiem prawdopodobieństwo, że przesyłka sądowa z niewyjaśnionych przyczyn nie zawierała wezwania do nadesłania odpisu skargi. Jednakże taka sytuacja nie może zamykać prawa do sądu i obciążać strony, która zainteresowana obroną swych praw dopełniła innych obowiązków wynikających z nadesłanej korespondencji.
Podobne stanowisko wyraził Naczelny Sąd Administracyjny w postanowieniu z dnia 28 czerwca 2017 r., sygn. akt II FZ 236/17 - orzeczenie dostępne w internetowej Centralnej Bazie Orzeczeń Sądów Administracyjnych, pod adresem: http://orzeczenia.nsa.gov.pl.
W związku z powyższym Sąd, na podstawie art. 86 § 1 p.p.s.a. orzekł, jak sentencji.
Lp/