Wniosek w przedmiocie uprawnienia do świadczenia pieniężnego
Sentencja

Dnia 27 listopada 2012 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Sławomir Wojciechowski po rozpoznaniu w dniu 27 listopada 2012 roku na posiedzeniu niejawnym wniosku A. B. o przywrócenie terminu do wniesienia skargi w sprawie ze skargi A. B. na decyzję Kierownika Urzędu do Sprawa Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia [...] nr [...] w przedmiocie uprawnienia do świadczenia pieniężnego postanawia : odrzucić wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi.

Uzasadnienie

A. B. zaskarżyła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z [...] nr [...], którą odmówiono jej przyznania uprawnienia do świadczenia pieniężnego z tytułu deportacji do pracy przymusowej. W treści skargi A. B. zawarła wniosek o przywrócenie terminu do jej wniesienia. Skarżąca wyjaśniła, że wniesienie skargi po terminie spowodowane było jej wyjazdem do Anglii, do rodziny, podczas którego poddawała się leczeniu pozostałości po gruźlicy, na którą chorowała podczas okupacji. Wskazała, że o możliwości przywrócenia terminu dowiedziała się podczas rozmowy, którą odbyła w dniu 16 sierpnia 2012 roku z Prezesem Koła Związku Wysiedlonych Ziemi [...] w S. i w dniu 20 sierpnia 2012 roku nadała na poczcie skargę wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu do jej wniesienia.

W odpowiedzi na wezwanie Sądu w piśmie z dnia 8 listopada 2012 roku skarżąca wyjaśniła, że decyzja dotarła do jej miejsca zamieszkania podczas jej nieobecności, a z jej treścią skarżąca zapoznała się dopiero po powrocie z Anglii, gdzie przebywała do końca marca 2012 roku. O możliwości złożenia wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi na decyzję z dnia [...] dowiedziała się w dniu 16 sierpnia 2012 roku.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi zważył, co następuje:

Wniosek podlega odrzuceniu.

Stosownie do treści art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 roku, poz.270), dalej p.p.s.a., jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu. Postanowienie o przywróceniu terminu albo odmowie jego przywrócenia może być wydane na posiedzeniu niejawnym.

W myśl art. 87 § 1 p.p.s.a. pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu. W piśmie tym należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu (art. 87 § 2 p.p.s.a.). Równocześnie z wnioskiem strona powinna dokonać czynności, której nie dokonała w terminie. (art. 87 § 4 p.p.s.a.).

Natomiast zgodnie z treścią art. 88 p.p.s.a. spóźniony lub z mocy ustawy niedopuszczalny wniosek o przywrócenie terminu sąd odrzuci na posiedzeniu niejawnym.

Wniosek jest spóźniony, jeżeli został wniesiony po upływie terminu przewidzianego w art. 87 § 1 p.p.s.a. Termin ten liczy się od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu. Natomiast fakt spóźnienia musi wyraźnie wynikać z treści wniosku (zob. B. Dauter, B. Gruszczyński, A. Kabat, M. Niezgódka - Medek Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Komentarz, Wolters Kluwer Polska 2009, s. 268).

W niniejszej sprawie należało zatem przede wszystkim ustalić moment, w którym ustała przyczyna uchybienia terminowi, co pozwoli na rozstrzygnięcie, czy wniosek o przywrócenie terminu został wniesiony w terminie określonym w art. 87 § 1 p.p.s.a. Z wyjaśnień skarżącej wynika, że przyczyną uchybienia terminowi był wyjazd zagraniczny (podczas którego skarżąca leczyła pozostałości po gruźlicy), uniemożliwiający zapoznanie się z treścią decyzji, którą skarżąca odebrała osobiście w dniu 6 lutego 2012 roku, a w konsekwencji przygotowanie i wniesienie skargi w ustawowym terminie. Jednocześnie, jak sama skarżąca wyjaśniła, w Anglii przebywała do końca marca 2012 roku. Zatem, powrót skarżącej do Polski nastąpił najpóźniej w dniu 1 kwietnia 2012 roku (niedziela) i ta data była momentem ustania przyczyny uchybienia terminowi do wniesienia skargi. W konsekwencji skarżąca była uprawniona do skutecznego wniesienia swego żądania najpóźniej 10 kwietnia 2012 roku (bowiem na 8 i 9 kwietnia przypadały dni ustawowo wolne od pracy - Wielkanoc).

Tymczasem skarżąca wniosek o przywrócenie terminu zawarła dopiero w skardze skierowanej do Sądu, nadanej w dniu 20 sierpnia 2012 roku., a zatem po upływie siedmiodniowego terminu, o którym mowa w art. 87 § 1 p.p.s.a.

Mając na uwadze powyższe, uznać należało, że wniosek skarżącej o przywrócenie terminu do wniesienia skargi został złożony po upływie siedmiu dni od ustania przyczyny uchybienia terminu i jako spóźniony podlega odrzuceniu na zasadzie art. 88 p.p.s.a.

m.o.

Strona 1/1