Dnia 9 lutego 2018 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jolanta Rosińska po rozpoznaniu w dniu 9 lutego 2018 roku na posiedzeniu niejawnym wniosku A Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Ł. o przywrócenie terminu do wniesienia skargi w sprawie ze skargi A Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Ł. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. z dnia [...] roku nr [...] w przedmiocie odmowy ustalenia warunków zabudowy dla inwestycji p o s t a n a w i a: odmówić przywrócenia terminu. A.B.
Pismem z dnia 13 listopada 2017 roku A Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Ł. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi skargę na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. z dnia [...] roku nr [...] w przedmiocie odmowy ustalenia warunków zabudowy dla inwestycji. Jednocześnie Spółka wniosła o przywrócenie terminu do wniesienia skargi. W treści wniosku Spółka wskazała, że uchybienie terminowi nie wyniknęło z jej winy. W dniu 6 listopada 2017 roku V. C. (Prezes Zarządu Spółki) skontaktowała się telefonicznie z Samorządowym Kolegium Odwoławczym w Ł. aby uzyskać informację na temat złożonego odwołania od decyzji Prezydenta Miasta Z. nr [...] z dnia [...] roku. Podczas rozmowy uzyskała informację, iż Kolegium postanowiło utrzymać w mocy zaskarżoną decyzję organu I instancji, natomiast sama decyzja została doręczona architektowi, który w imieniu Spółki występował o ustalenie warunków zabudowy. Tego samego dnia Prezes Zarządu Spółki skontaktowała się architektem M. G., który oświadczył, iż rzeczywiście otrzymał decyzję w dniu 1 września 2017 roku, natomiast nie poinformował Spółki o tym fakcie, gdyż nie on składał odwołanie i jego rola skończyła się z chwilą zakończenia postępowania przed Prezydentem Miasta Z. W ocenie skarżącej wobec podpisania odwołania wyłączenie przez Prezesa Zarządu Spółki oraz faktu podania adresu do korespondencji Spółki, obowiązkiem organu było poinformować skarżącą o treści decyzji, albo np. wezwać pełnomocnika do wypowiedzenia się czy nadal reprezentuje stronę. Brak takich działań ze strony organu spowodował, iż o decyzji skarżąca dowiedziała się dopiero w dniu 6 listopada 2017 roku. Pomimo zachowania najwyższego stopnia staranności, Spółka nie mogła przewidzieć, że organ doręczy decyzję wyłączenie architektowi, nadto, iż architekt nie poinformuje strony o odebraniu decyzji. W związku z tym pozbawienie strony możliwości złożenia skargi stanowi, jej zdaniem, naruszenie konstytucyjnej zasady dostępu do sądu i narusza istotny interes strony.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi nie zasługuje na uwzględnienie.
Zgodnie z treścią art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (j.t. Dz.U. z 2017 roku, poz. 1369) - przywoływanej dalej w skrócie jako: "p.p.s.a.", jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi o przywróceniu terminu. Stosownie natomiast do art. 87 § 1, 2 i 4 p.p.s.a., pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w okresie siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu. W piśmie tym należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu. Równocześnie z wnioskiem strona powinna dokonać czynności, której nie dokonała w terminie.
Z powołanych wyżej przepisów wynika, że instytucja przywrócenia terminu ma charakter wyjątkowy i może być zastosowana jedynie wtedy, gdy wszystkie określone w nich przesłanki zostaną spełnione łącznie. Samo złożenie wniosku przez zainteresowanego we wskazanym terminie oraz dokonanie czynności, dla której zakreślony był termin, nie jest wystarczającą przesłanką przywrócenia uchybionego terminu do dokonania czynności procesowej. Konieczne jest bowiem uprawdopodobnienie przez wnioskodawcę, że nie ponosi on winy w niedochowaniu terminu.