Starszy referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie Jarosław Harczuk po rozpoznaniu w dniu 21 stycznia 2016 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku adwokata A. R. o przyznanie kosztów pomocy prawnej świadczonej z urzędu w sprawie ze skargi B. F. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] sierpnia 2014 r., Nr [...] w przedmiocie skierowania do schroniska dla bezdomnych mężczyzn i ustalenia odpłatności p o s t a n a w i a przyznać adwokatowi A. R. od Skarbu Państwa (Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie) kwotę [...](dwieście siedemdziesiąt 16/100) złotych, na która składa się wynagrodzenie za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej w kwocie [...](dwieście dwadzieścia jeden 40/100) złotych, w tym tytułem należnego podatku od towarów i usług kwota [...](czterdzieści jeden 40/100) złotych oraz kwota [...](siedemnaście 00/100) złotych uiszczonej opłaty skarbowej za wydanie zaświadczenia i kwota [...](trzydzieści jeden 76/100) złotych poniesiona tytułem kosztów podróży, podlegające zwrotowi tytułem niezbędnych, udokumentowanych wydatków.
Adwokat A. R. wyznaczony pełnomocnikiem z urzędu skarżącego wniósł o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej świadczonej z urzędu związanych ze sporządzeniem opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej oraz o zasądzenie tytułem zwrotu niezbędnych udokumentowanych wydatków kwoty [...]złotych opłaty skarbowej uiszczonej za wydanie aktualnego zaświadczenia przez Urząd Gminy M. oraz kwoty [...]złotych tytułem rozliczenia kosztów podróży z kancelarii do Urzędu Gminy M. . Wniosek powyższy zawiera oświadczenie z treści, którego wynika, że koszty te nie zostały uiszczone w całości ani w części. Do pisma dołączono odpis opinii, zaświadczenie z Urzędu Gminy M. oraz dowód nadania przesyłki na adres skarżącego.
Starszy referendarz sądowy stwierdził, że:
Stosownie do unormowania art. 250 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity: Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm., zwana dalej "p.p.s.a.") wyznaczony adwokat, radca prawny, doradca podatkowy lub rzecznik patentowy otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów, radców prawnych, doradców podatkowych albo rzeczników patentowych w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków. Aktem normatywnym określającym w niniejszej sprawie zasady przyznawania wynagrodzenia za czynności podejmowane przez adwokata jest na podstawie § 22 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz.U. z 2015 r., poz. 1801) rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (tekst jednolity: Dz.U. z 2013 r. poz. 461) zwane dalej "rozporządzeniem".
Stosownie do unormowania § 19 pkt 1 i 2 rozporządzenia koszty nieopłaconej pomocy prawnej ponoszone przez Skarb Państwa obejmują opłatę w wysokości nie wyższej niż 150% stawek minimalnych, o których mowa w rozdziałach 3-5 oraz niezbędne, udokumentowane wydatki adwokata. Zgodnie z unormowaniem §18 ust.
1 pkt 2 lit. b) rozporządzenia stawka minimalna wynosi w postępowaniu przed sądem administracyjnym drugiej instancji za sporządzenie i wniesienie skargi kasacyjnej albo za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej - 50 % stawki minimalnej określonej w pkt 1 tego paragrafu, a jeżeli nie prowadził sprawy ten sam adwokat w drugiej instancji - 75 % tej stawki, w obu przypadkach nie mniej niż [...] zł.
Biorąc pod uwagę przedmiot skargi, która zainicjowała niniejsze postępowanie, treść § 18 ust. 1 pkt 2 lit. b) rozporządzenia zgodnie, z którym wynagrodzenie za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej wynosi 75% stawki minimalnej określonej w §18 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia, jeżeli opinię tę sporządził adwokat, który nie prowadził sprawy przed sądem pierwszej instancji jak i to, że wnioskodawca nie prowadził niniejszej sprawy w toku pierwszoinstancyjnego postępowania sądowoadministracyjnego oraz, iż to on w toku postępowania w drugiej instancji sporządził opinię o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej stwierdzić należy, iż wynagrodzenie, które wnioskodawca powinien otrzymać za sporządzenie opinii wynosić będzie 75% stawki minimalnej określonej w § 18 ust. 1 pkt 1 lit. c) rozporządzenia. Stawka minimalna, o której stanowi § 18 ust. 1 pkt 1 lit. c) rozporządzenia wynosi [...] złotych. Tak, więc wynagrodzenie za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej wynosić będzie 75% z kwoty [...]złotych powiększone stosownie do unormowania § 2 ust. 3 rozporządzenia o stawkę należnego podatku od towarów i usług wynoszącą dla tej usługi 23% (art. 146a pkt. 1 w zw. z art. 41 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług - tekst jednolity: Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.). Wynagrodzenie to wynosić więc będzie łącznie z należnym podatkiem od towarów i usług [...] złotych.
Tytułem niezbędnych, udokumentowanych wydatków zwrotowi podlega opłata skarbowa w kwocie [...]złotych uiszczona za wdanie zaświadczenia przez Urząd Gminy M. oraz kwota [...]złotych poniesiona tytułem kosztów przejazdu z kancelarii wnioskodawcy do Urzędu Gminy M. celem uzyskania w/w zaświadczenia. Mając na uwadze treść skargi oraz opinii uznać należy zasadność obu wydatków. Wyliczenie kosztów podróży zgodne jest z § 2 pkt 1 lit. b rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 25 marca 2002 r. w sprawie warunków ustalania oraz sposobu dokonywania zwrotu kosztów używania do celów służbowych samochodów osobowych, motocykli i motorowerów niebędących własnością pracodawcy (Dz.U.
z 2002 r. Nr 27, poz. 271 ze zm.) (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 30 marca 2015 r., sygn. akt II KO 83/14 - Lex nr 1663402).
Mając na względzie powyższe, działając na podstawie art. 250 i art. 258 § 2 pkt 8 p.p.s.a. oraz § 18 ust. 1 pkt 2 lit. b) i §19 pkt 2 rozporządzenia należało orzec jak na wstępie postanowienia.