Sprawa ze skargi K. K. w przedmiocie wymierzenia grzywny Prezydentowi Miasta reprezentowanemu przez Dyrektora Zarządu Dróg i Mostów za niewykonanie wyroku WSA w Lublinie o sygn. akt II SAB/Lu 81/13
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Witold Falczyński po rozpoznaniu w dniu 13 kwietnia 2016 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi K. K. w przedmiocie wymierzenia grzywny Prezydentowi Miasta reprezentowanemu przez Dyrektora Zarządu Dróg i Mostów za niewykonanie wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 7 maja 2013 r. o sygn. akt II SAB/Lu 81/13 - w zakresie wniosku skarżącego o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o uzupełnienie wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 21 lipca 2015 r., sygn. akt II SA/Lu 1030/14 p o s t a n a w i a odmówić przywrócenia terminu.

Uzasadnienie strona 1/2

Wyrokiem z dnia 21 lipca 2015 r., sygn. akt II SA/Lu 1030/14 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie, uwzględniając skargę K. K., wymierzył Prezydentowi Miasta reprezentowanemu przez Dyrektora Zarządu Dróg i Mostów grzywnę w wysokości 500 zł za niewykonanie wyroku tego Sądu z dnia 7 maja 2013 r. o sygn. akt II SAB/Lu 81/13, zobowiązującego ww. organ do załatwienia wniosku skarżącego z dnia 23 grudnia 2012 r. o udostępnienie informacji publicznej w terminie 14 dni od daty zwrotu akt administracyjnych sprawy po uprawomocnieniu się wyroku.

Odpis wyroku z dnia 21 lipca 2015 r. wraz z uzasadnieniem został prawidłowo doręczony skarżącemu w dniu 14 sierpnia 2015 r. (k. 70 akt sądowych).

W dniu 1 kwietnia 2016 r. K. K. złożył wniosek o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o uzupełnienie ww. wyroku o orzeczenie o zwrocie kosztów postępowania. Jednocześnie skarżący złożył wspomniany wniosek o uzupełnienie wyroku.

Uzasadniając wniosek w przedmiocie przywrócenia terminu skarżący wskazał, że działając bez pomocy profesjonalnego podmiotu po otrzymaniu wyroku zapadłego w sprawie II SA/Lu 1030/14 był przekonany, iż Sąd nie zasądzając na rzecz skarżącego zwrotu kosztów postępowania, działa zgodnie z przepisami prawa. Skarżący nie wiedział natomiast, że wyrok obligatoryjnie powinien zawierać rozstrzygnięcie w przedmiocie zasądzenia na jego rzecz zwrotu kosztów postępowania. Wiedzę taką skarżący posiadł dopiero na dzień przed złożeniem przedmiotowego wniosku, kiedy to zasięgnął darmowej porady prawnej, w ramach której poinformowano go o przysługujących mu w prawach, w tym o prawie do złożenia wniosku o uzupełnienie wyroku oraz wniosku o przywrócenie terminu.

Rozpoznając wniosek o przywrócenie terminu Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie zważył, co następuje:

Wniosek nie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 157 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm., dalej jako "p.p.s.a.") strona może w ciągu czternastu dni od doręczenia wyroku z urzędu - a gdy wyroku nie doręcza się stronie od dnia ogłoszenia - zgłosić wniosek o uzupełnienie wyroku, jeżeli sąd nie orzekł o całości skargi albo nie zamieścił w wyroku dodatkowego orzeczenia, które według przepisów ustawy powinien był zamieścić z urzędu.

Stosownie zaś do art. 86 § 1 p.p.s.a., jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu. W myśl art. 87 § 2 p.p.s.a. na stronie spoczywa obowiązek uprawdopodobnienia okoliczności wskazujących na brak jej winy w uchybieniu terminu.

Warunkiem przywrócenia terminu do dokonania czynności procesowej (jaką jest m.in. złożenie przewidzianego w art. 157 § 1 p.p.a.a. wniosku o uzupełnienie wyroku) jest uprawdopodobnienie przez stronę braku jej winy w jego uchybieniu. Uprawdopodobnienie braku winy w uchybieniu terminu wiąże się z tym, że strona powinna uwiarygodnić swoją staranność oraz fakt, iż przeszkoda uniemożliwiająca jej dokonanie czynności w terminie była od niej niezależna. W literaturze jak i w orzecznictwie przyjmuje się, że przesłanka braku winy w uchybieniu terminu powinna być oceniana na tle wszystkich okoliczności danej sprawy, z uwzględnieniem obiektywnego miernika staranności, jakiej można wymagać od strony należycie dbającej o swoje interesy i przy rozważeniu uchybień spowodowanych nawet lekkim niedbalstwem (por. postanowienie NSA z dnia 24 marca 2004 r., sygn. akt FZ 13/04, publ. Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych). Usprawiedliwione przyczyny uchybienia terminu do dokonania czynności są bowiem ograniczone do okoliczności, które nie tyle utrudniają, ale faktycznie uniemożliwiają dokonanie czynności, nawet przy zachowaniu największej możliwej staranności (por. T. Woś [red.]: Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Komentarz, Wydawnictwo Prawnicze LexisNexis 2005, s. 333).

Strona 1/2