Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Bogusław Wiśniewski po rozpoznaniu w dniu 10 grudnia 2014 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi A. S.-S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...]września 2014 r., nr [...] w przedmiocie zwrotu świadczeń nienależnie pobranych; w zakresie wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji p o s t a n a w i a odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji.
Pełnomocnik A. S.-S. w skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...]września 2014 r. dotyczącej zwrotu świadczeń nienależnie pobranych, wniosła o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji. W uzasadnieniu wskazała, że wykonanie decyzji wyrządzi skarżącej i jej córkom znaczną szkodę i spowoduje trudne do odwrócenia skutki. Sytuacja życiowa skarżącej jest bowiem bardzo trudna, ponieważ samotnie wychowuje dwoje dzieci i nie posiada żadnego majątku. Zdaniem pełnomocnika skarżącej wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji spowodowałoby utratę środków utrzymania dzieci.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
W myśl art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.), sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.
Niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody oznacza, że chodzi o taką szkodę (majątkową i niemajątkową), która nie będzie mogła być wynagrodzona przez późniejszy zwrot spełnionego i wyegzekwowanego świadczenia ani też nie będzie możliwe przywrócenie rzeczy do poprzedniego stanu. Trudne zaś do odwrócenia skutki to takie prawne lub faktyczne skutki, które raz zaistniałe powodują istotną lub trwałą zmianę rzeczywistości.
Przy czym to domagający się wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji musi wykazać, że zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia tym aktem znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Niezbędne przy tym jest wskazanie na konkretne okoliczności pozwalające ocenić, czy wstrzymanie zaskarżonego aktu jest zasadne (postanowienie NSA z dnia 8 maja 2013 r., sygn. akt I GZ 145/13 - Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych).
Obowiązek wykazania przesłanek wynikających z powyższego przepisu ciąży na A. S.-S. i dlatego też, aby Sąd mógł stwierdzić, czy zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, wnioskodawczyni musi przytoczyć istnienie konkretnych okoliczności świadczących o zasadności wstrzymania, popartych faktami oraz ewentualnie stosownymi dowodami. Podkreślić przy tym należy, że każda decyzja administracyjna zobowiązująca do uiszczenia należności pieniężnych pociąga za sobą dolegliwość finansową, rodząc określony skutek w finansach zobowiązanego do ich uiszczenia, nie oznacza to jednak, że zawsze w tej sytuacji należy zastosować ochronę tymczasową w postaci wstrzymania wykonania aktu.
W ocenie Sądu, w niniejszej sprawie skarżąca nie wykazała, że wykonanie zaskarżonej decyzji mogłoby spowodować skutki, o których mowa w art. 61 § 3 powołanej ustawy.
Strona uzasadniając wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji podała, że zwrot orzeczonej przez organ kwoty 11 160 zł, będzie wiązał się dla niej z nieodwracalnymi skutkami, z uwagi na trudną sytuację życiową. Skarżąca nie uprawdopodobniła powyższego twierdzenia chociażby poprzez wskazanie konkretnych okoliczności odnoszących się do sytuacji materialnej oraz przedstawienie - w miarę możliwości - dokumentów źródłowych pozwalających na ocenę kondycji finansowej. Przede wszystkim skarżąca nie podała wysokości dochodów osiąganych przez nią i osoby pozostające we wspólnym gospodarstwie domowym, jedynie wskazała, że "nie posiada żadnego majątku". Nie wykazała zatem w jaki sposób uregulowanie ww. kwoty wpłynie na jej sytuację finansową.
Stwierdzić zatem należy, że skoro skarżąca oparła wniosek jedynie o ogólnikowe stwierdzenie, pozbawione szerszego uzasadnienia, Sąd nie miał podstaw by przyjąć, że wykonanie zaskarżonej decyzji może wyrządzić skarżącej znaczną szkodę lub trudne do odwrócenia skutki.
Przy czym należy wyjaśnić, że Sąd przy rozpatrywaniu wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji, nie może brać pod uwagę merytorycznych zarzutów skargi.
W tych okolicznościach, na podstawie art. 61 § 3 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, należało odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji.