Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie Jarosław Harczuk po rozpoznaniu w dniu 29 kwietnia 2009 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku adwokata A. P. o zasądzenie kosztów postępowania według norm przepisanych w sprawie ze skargi M. G. na postanowienie Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...], Nr [...] w przedmiocie zajęcia przez wierzyciela stanowiska w sprawie zarzutów egzekucyjnych p o s t a n a w i a odmówić adwokatowi A. P. przyznania kosztów pomocy prawnej za zastępstwo prawne wykonane na zasadzie prawa pomocy.
Adwokat A. P. wyznaczony przez Okręgową Radę Adwokacką w L. pełnomocnikiem z urzędu strony skarżącej w skardze kasacyjnej od wydanego w sprawie niniejszej wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie wniósł o zasądzenie kosztów postępowania według norm przepisanych. Skarga kasacyjna nie zawiera oświadczenie, że koszty pomocy prawnej udzielonej w ramach prawa pomocy nie zostały uiszczone w całości ani w części. Oświadczenie to nie zostało złożone także na rozprawie przed Naczelnym Sądem Administracyjnym.
Referendarz sądowy stwierdził, że:
Stosownie do unormowania art. 250 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2002 r. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) zwanej dalej "p.p.s.a.", wyznaczony adwokat, radca prawny, doradca podatkowy lub rzecznik patentowy otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów, radców prawnych, doradców podatkowych albo rzeczników patentowych w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków. Aktem normatywnym określającym zasady przyznawania wynagrodzenia za czynności podejmowane przez adwokata jest rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz.U. z 2002 r. Nr 163, poz. 1348 ze zm.) zwane dalej "rozporządzeniem".
Zgodnie z § 20 rozporządzenia wniosek o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej powinien zawierać oświadczenie, że opłaty nie zostały zapłacone w całości lub w części. Brak w niniejszej sprawie oświadczenia pełnomocnika, o jakim mowa w § 20 rozporządzenia, który to brak nie podlega uzupełnieniu w trybie art. 49 p.p.s.a., wywołuje skutki materialnoprawne, polegające na odmowie uwzględnienia wniosku (por. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 21 czerwca 2006 r., sygn. akt II FSK 862/2005 - Lex nr 242945; wyrok WSA w Gdańsku z dnia 26 października 2005 r., sygn. akt III SA/Gd 373/04 - Lex 235283; postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 14 października 1998 r., sygn. akt II CKN 687/98, OSNC 1999/3/63).
Mając na względzie powyższe, działając na podstawie art. 258 § 2 pkt 8 i art. 250 p.p.s.a. oraz § 20 rozporządzenia należało orzec jak w sentencji postanowienia.