Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Witold Falczyński po rozpoznaniu w dniu 29 stycznia 2014 r. na posiedzeniu niejawnym w sprawie ze skargi Z. W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] 2013 r., nr [...] w przedmiocie specjalnego zasiłku celowego p o s t a n a w i a umorzyć postępowanie.
Z. W. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie skargę na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...]z dnia [...] 2013 r., nr [...] w przedmiocie specjalnego zasiłku celowego.
W dniu 16 stycznia 2014 r. skarżący złożył w Biurze Podawczym tut. Sądu pismo z dnia 14 stycznia 2014 r., w którym oświadczył, że cofa skargę.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 60 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.), dalej "p.p.s.a." skarżący może cofnąć skargę i sąd jest tą czynnością związany. Jednakże sąd może uznać cofnięcie za niedopuszczalne, jeżeli zmierzałoby ono do obejścia prawa lub spowodowałoby utrzymanie w mocy aktu lub czynności dotkniętych wadą nieważności. W myśl zaś art. 161 § 1 pkt 1 p.p.s.a. sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania, jeżeli skarżący skutecznie cofnął skargę.
Zdaniem sądu, cofnięcie skargi w niniejszej sprawie nie jest niedopuszczalne w rozumieniu art. 60 p.p.s.a. Dlatego też - na podstawie art. 161 § 1 pkt 1 p.p.s.a. - postępowanie należało umorzyć.
Mając powyższe na uwadze Sąd orzekł, jak w sentencji postanowienia.