Skarga Z. W. na decyzję SKO w przedmiocie specjalistycznych usług opiekuńczych.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Leszek Leszczyński (sprawozdawca), Sędziowie Sędzia NSA Witold Falczyński, Sędzia NSA Grażyna Pawlos-Janusz, Protokolant Asystent sędziego Anna Ostrowska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 czerwca 2008 r. sprawy o wznowienie postępowania sądowego zakończonego wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 10 lipca 2007 r., sygn. akt II SA/Lu 925/06 w sprawie ze skargi Z. W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] r., nr [...] w przedmiocie specjalistycznych usług opiekuńczych. p o s t a n a w i a I. odrzucić skargę; II. przyznać [...] A.S. od Skarbu Państwa (Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie) kwotę 292,80 zł (dwieście dziewięćdziesiąt dwa złote osiemdziesiąt groszy) tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu, w tym 52,80 zł (pięćdziesiąt dwa złote osiemdziesiąt groszy) należnego podatku od towarów i usług.

Uzasadnienie strona 1/5

Prawomocnym wyrokiem z dnia 10 lipca 2007 r. w sprawie II SA/Lu 925/06 ze skargi Z. W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...], Nr [...] w przedmiocie specjalistycznych usług opiekuńczych, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie oddalił skargę. Na wniosek skarżącego sporządzone zostało pisemne uzasadnienie tego wyroku, jednak skarga kasacyjna nie została złożona, w wyniku czego, po upływie terminu do jej wniesienia, wyrok stał się prawomocny.

Następnie w dniu 14 stycznia 2008 r. Z. W. wniósł do Sądu skargę o wznowienie postępowania w sprawie II SA/Lu 925/06. W uzasadnieniu tej skargi skarżący wskazał jako podstawę wznowienia art. 273 § 3 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi z uwagi na wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 16 października 2007 r. sygn. akt I OSK 59/07. Podniósł również, iż organy administracji naruszyły prawo, w szczególności art. 11 ust. 2 ustawy o pomocy społecznej.

Postanowieniem z dnia 25 lutego 2008 r. Sąd, przyznał Z. W. prawo pomocy poprzez ustanowienie adwokata w sprawie o wznowienie postępowania. Wyznaczony w sprawie pełnomocnik skarżącego, wezwany zarządzeniem z dnia 14 marca 2008 r. do usunięcia braków formalnych skargi, pismem procesowym z dnia 4 kwietnia 2008 r. wyjaśnił, iż żądanie wznowienia postępowania sądowego znajduje podstawę prawną w przepisie art. 271 pkt 2, art. 273 § 2 oraz art. 273 § 3 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Wyjaśnił, iż skarżący wskutek naruszenia przepisów prawa (art. 105, art. 106 § 4 oraz 183 § 2 powołanej ustawy) był pozbawiony możności działania, wskazując na brak zdolności do samodzielnego występowania przez skarżącego z powodu choroby psychicznej. Ponadto pełnomocnik skarżącego przyjmując jako podstawę wznowienia postępowania art. 273 § 2 wskazał na wykrycie przez Z. W. okoliczności faktycznych i środków dowodowych, z których nie mógł skorzystać w poprzednim postępowaniu (II SA/Lu 925/06), a które mogły mieć wpływ na wynik sprawy, nie precyzując jednak konkretnie tych okoliczności i środków dowodowych. Podniósł także wykrycie przez skarżącego faktu wydania prawomocnego orzeczenia dotyczącego tej samej sprawy.

W odpowiedzi na skargę Samorządowe Kolegium Odwoławcze wniosło o jej oddalenie. W uzasadnieniu swojego stanowiska organ wskazał na wniesienie skargi o wznowienie z uchybieniem art. 279 ustawy oraz, że wyrok stanowiący w ocenie skarżącego podstawę do wznowienia postępowania zapadł w innej sprawie niż ta, której wznowienia żąda strona i nie może stanowić skutecznej przesłanki do wznowienia postępowania.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie zważył, co następuje:

Skarga Z. W. podlega odrzuceniu.

Kompetencje Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego do rozpatrzenia skargi o wznowienie postępowania wyznacza treść art. 275 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm., powołanej w dalszej części jako "p.p.s.a."), zgodnie z którym do wznowienia postępowania z przyczyn nieważności właściwy jest sąd, który wydał zaskarżone orzeczenie, a jeżeli zaskarżono orzeczenia sądów obu instancji, właściwy jest Naczelny Sąd Administracyjny. Do wznowienia postępowania na innej podstawie właściwy jest sąd, który ostatnio orzekał w sprawie. Właściwym do rozpoznania przedmiotowej skargi o wznowienie postępowania, biorąc pod uwagę jej treść, jest więc Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie.

Strona 1/5