Sprawa ze skargi na postanowienie SKO w przedmiocie stanowiska wierzyciela w sprawie zgłoszonych zarzutów
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący - sędzia NSA Grażyna Pawlos-Janusz po rozpoznaniu w dniu 25 listopada 2015 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi P. M. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] r., nr [...], w przedmiocie stanowiska wierzyciela w sprawie zgłoszonych zarzutów p o s t a n a w i a: I. przywrócić P. M. termin do złożenia sprzeciwu od postanowienia starszego referendarza sądowego Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia [...] r., sygn. akt II SA/Lu 114/15; II. przyznać P. M. prawo pomocy w zakresie częściowym, poprzez ustanowienie adwokata, o wyznaczenie którego zwrócić się do Okręgowej Rady Adwokackiej.

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia [...] września 2015 r. starszy referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie odmówił przyznania skarżącemu prawa pomocy. Odpis tego postanowienia doręczono skarżącemu w dniu [...] września 2015 r. (k. 36).

W dniu [...] listopada 2015 r. na rozprawie przed Sądem skarżący wniósł ustnie do protokołu sprzeciw od tego postanowienia wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu do złożenia sprzeciwu. Oświadczył również, że jego sytuacja osobista i majątkowa nie uległa zmianie od czasu, kiedy złożył wniosek o przyznanie prawa pomocy na urzędowym formularzu.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Wniosek skarżącego o przywrócenie terminu do złożenia sprzeciwu od postanowienia starszego referendarza sądowego Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia [...] września 2015 r. zasługuje na uwzględnienie.

Stosownie do przepisu art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.; dalej: "P.p.s.a."), jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócić termin.

Zgodnie zaś z przepisem art. 87 § 1, 2 i 4 P.p.s.a. wniosek wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu. We wniosku tym należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu. Równocześnie z wnioskiem strona powinna dokonać czynności, której nie dokonała w terminie.

Podkreślenia wymaga, że skarżący uprawdopodobnił, zgodnie z wymaganiami wynikającymi z powołanych przepisów, iż uchybienie przez niego terminu nastąpiło bez jego winy. Z oświadczenia skarżącego oraz ze złożonych przez niego zaświadczeń lekarskich wynika, że leczy się on psychiatrycznie i z tego powodu nie był on w stanie wnieść w terminie sprzeciwu na piśmie. Nie budzi jednocześnie wątpliwości, że z uwagi na charakter schorzeń, na jakie cierpi skarżący, jego wniosek o przywrócenie terminu został złożony z zachowaniem terminu, o którym mowa w art. 87 § 1 P.p.s.a. Wraz z wnioskiem skarżący złożył również sprzeciw od postanowienia starszego referendarza sądowego Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia [...] września 2015 r.

Z tych względów Sąd, na podstawie art. 86 § 1 P.p.s.a., postanowił przywrócić skarżącemu uchybiony termin.

W tej sytuacji, to jest wobec orzeczenia przez Sąd o przywróceniu terminu do wniesienia sprzeciwu od postanowienia referendarza sądowego, należało uznać, iż sprzeciw ten został wniesiony w terminie, a tym samym postanowienie, którego on dotyczy, utraciło moc na podstawie art. 260 P.p.s.a. (w brzmieniu obowiązującym w dacie wszczęcia postępowania sądowego w niniejszej sprawie).

Stosownie do art. 246 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270; dalej: "P.p.s.a."), przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej następuje w zakresie częściowym, gdy wykaże ona, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.

Wniosek skarżącego o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym poprzez ustanowienie adwokata zasługuje na uwzględnienie.

Z oświadczeń oraz dokumentów złożonych przez skarżącego wynika w sposób bezsporny, że jest on osobą nieporadną i schorowaną, która ze swoich skromnych dochodów, mając na uwadze również ciążące na niej zobowiązania, nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.

W tej sytuacji, w ocenie Sądu, zasadnym jest uwzględnienie wniosku skarżącego o przyznanie prawa pomocy.

Z tych względów Sąd orzekł, jak w postanowieniu.

Strona 1/1