Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Bogusław Wiśniewski, Sędziowie Sędzia WSA Robert Hałabis,, Sędzia SO del. Arkadiusz Mrowiec (sprawozdawca), Protokolant Asystent sędziego Kazimierz Marszałek, po rozpoznaniu w dniu 20 stycznia 2015 r. na rozprawie sprawy ze skargi J. Cz. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] r. Nr [...] w przedmiocie specjalnego zasiłku opiekuńczego p o s t a n a w i a umorzyć postępowanie
J. C. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie skargę na decyzję ostateczną Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Z. z dnia [...] września 2013 r., nr [...], w przedmiocie odmowy przyznania specjalnego zasiłku opiekuńczego.
W piśmie z dnia [...] grudnia 2014 r. skarżący oświadczył, że cofa skargę (określając ją mylnie pozwem) i wnosi o umorzenie postępowania.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 60 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm., dalej jako "p.p.s.a."), skarżący może cofnąć skargę i sąd jest tą czynnością związany. Jednakże sąd może uznać cofnięcie za niedopuszczalne, jeżeli zmierzałoby ono do obejścia prawa lub spowodowałoby utrzymanie w mocy aktu lub czynności dotkniętych wadą nieważności. W myśl zaś art. 161 § 1 pkt 1 p.p.s.a. sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania, jeżeli skarżący skutecznie cofnął skargę.
Zdaniem sądu, cofnięcie skargi w niniejszej sprawie nie jest niedopuszczalne w rozumieniu art. 60 p.p.s.a. Dlatego też - na podstawie art. 161 § 1 pkt 1 p.p.s.a. - postępowanie należało umorzyć.
Z tego względu Sąd orzekł, jak w postanowieniu.