Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Joanna Cylc-Malec po rozpoznaniu w dniu 27 lutego 2008 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Z. W. o wznowienie postępowania w sprawie zakończonej wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 22 czerwca 2007 r. w sprawie o sygn. akt II SA/Lu 214/07 ze skargi Z. W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [..] nr [..] w przedmiocie zasiłku celowego. p o s t a n a w i a odrzucić skargę o wznowienie postępowania.
W dniu 9 stycznia 2008 r. Z. W. złożył skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego o wznowienie postępowania zakończonego wyrokiem tego Sądu z dnia 22 czerwca 2007 r. (sygn. akt II SA/Lu 214/07) oddalającym skargę Z. W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [..]. w przedmiocie zasiłku celowego.
W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej oddalenie wskazując, że przedmiotowa skargą jest kolejną złożona w przedmiocie wznowienia postępowania w tej samej sprawie.
Sąd zważył, co następuje:
W myśl przepisu art. 58 § 1 pkt 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz.1270 ze zm.) sąd administracyjny odrzuca skargę jeżeli sprawa objęta skargą pomiędzy tymi samymi stronami jest w toku. Okoliczność ta zachodzi wówczas, gdy postępowanie sądowoadministracyjne dotyczące tego samego przedmiotu sprawy sądowoadministracyjnej i między tymi samymi stronami zostało wszczęte i trwa nadal.
Przedmiotem niniejszej skargi jest żądanie wznowienie postępowania zakończonego wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 22 czerwca 2007 r. sygn. akt II SA/Lu 214/07.
Tymczasem, jak wynika z akt sprawy sygn. II SA/Lu 802/07, Z. W. wniósł już - w dniu 29 października 2007 r. - skargę o wznowienie postępowania zakończonego wyrokiem tego Sądu z dnia 22 czerwca 2007 r. sygn. akt II SA/Lu 214/07. Sąd ustalił z urzędu, że postępowanie w sprawie II SA/Lu 802/07 jest w toku i nie zostało prawomocnie zakończone.
Prawną konsekwencją takiego stwierdzenia jest odrzucenie później złożonej skargi na podstawie przepisu art. 58 § 1 pkt 4 w zw. z art. 276 ww. ustawy.
Mając powyższe na względzie, orzeczono jak w postanowieniu.