Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Witold Falczyński po rozpoznaniu w dniu 5 sierpnia 2009 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi D. M. G. w przedmiocie wymierzenia Burmistrzowi Miasta O. L. grzywny za niewykonanie wyroku w sprawie II SA/Lu 658/05 dotyczącego zasiłku celowego - w zakresie wniosku skarżącego o przyznanie prawa pomocy poprzez ustanowienie adwokata p o s t a n a w i a umorzyć postępowanie w zakresie wniosku o przyznanie prawa pomocy poprzez ustanowienie adwokata.
Postanowieniem z dnia 27 stycznia 2009r., sygn. akt II SA/Lu 12/09 referendarz Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie przyznał skarżącemu D. M. G. prawo pomocy w zakresie częściowym poprzez ustanowienie radcy prawnego, a na podstawie tego postanowienia skarżący udzielił - wyznaczonemu przez Okręgową Izbę Radców Prawnych w Lublinie - radcy prawnemu E. K. pełnomocnictwa do występowania w niniejszej sprawie.
Po wydaniu wyroku tegoż Sądu z dnia 9 czerwca 2009r. oddalającego skargę oraz w związku z opinią ustanowionego pełnomocnika o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej od tego wyroku, skarżący ponownie złożył wniosek o przyznanie prawa pomocy poprzez ustanowienie dla niego adwokata. Skarżący wskazywał, że postępowanie dotychczasowego pełnomocnika budzi zastrzeżenia, ponieważ nie stawił się on na żadną z wyznaczonych przez Sąd rozpraw sądowych.
W formularzu wniosku PPF skarżący oświadczył, że samodzielnie prowadzi gospodarstwo domowe i utrzymuje się wyłącznie z zasiłków okresowych i celowych w kwocie 364,77zł brutto miesięcznie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Wniosek skarżącego nie może być uwzględniony - skarżący korzysta już bowiem z pomocy pełnomocnika ustanowionego z urzędu.
W orzecznictwie sądowo-administracyjnym ugruntowany jest pogląd, że strona, dla której ustanowiono pełnomocnika z urzędu, nie może się skutecznie domagać od sądu ustanowienia kolejnego pełnomocnika (nawet w przypadku wypowiedzenia pełnomocnictwa), ponieważ jej prawo w tym zakresie zostało skonsumowane. (por. B. Dauter, Zarys metodyki pracy sędziego, LexisNexis Warszawa 2008, s. 466)
Podkreślić należy, że "skonsumowanie" dotyczy ogólnie prawa strony do udzielenia jej pomocy w zakresie ustanowienia profesjonalnego pełnomocnika i następuje wówczas, gdy po uprawomocnieniu się postanowienia sądu (referendarza sądowego) wyznaczony przez właściwą korporację prawniczą pełnomocnik podejmie, na podstawie udzielonego mu przez stronę pełnomocnictwa, jakiekolwiek czynności procesowe.
Strona nie może więc domagać się skutecznie ustanowienia przez sąd kolejnego pełnomocnika, zarówno z tej samej, jak i z innej korporacji (zamiast radcy prawnego adwokata i odwrotnie). W każdym bowiem przypadku strona na podstawie prawomocnego postanowienia sądu (referendarza sądowego) uzyskała już prawo korzystania z pomocy profesjonalnego pełnomocnika i warto dodać, że prawo to obejmuje również dalsze etapy tj. postępowanie egzekucyjne czy postępowanie o wznowienie.
Jeżeli natomiast strona ma zastrzeżenia do sposobu reprezentowania jej interesów przez wyznaczonego pełnomocnika, może zwrócić się do właściwego organu samorządu zawodowego o jego zmianę. (por. postanowienie NSA z dnia 24 kwietnia 2008r., I OZ 289/08)
Z tych względów, skoro skarżącemu D.M. G. przyznano prawo pomocy poprzez ustanowienie radcy prawnego, a radca ten podjął czynności procesowe i na podstawie udzielonego pełnomocnictwa jest on zobowiązany podejmować je nadal, to prawo pomocy w tym zakresie zostało przez skarżącego skonsumowane, a więc wniosek o ustanowienie kolejnego pełnomocnika jest bezprzedmiotowy.
W takiej sytuacji, postępowanie w tym zakresie podlega umorzeniu (por. postanowienie NSA z dnia 25 czerwca 2008r., I OZ 460/08)
Z tych względów, orzeczono, jak w sentencji.