Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie - Anna Puton - Mazurkiewicz po rozpoznaniu w dniu 27 stycznia 2009r. na posiedzeniu niejawnym wniosku D. M. G. o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym przez zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie radcy prawnego w sprawie ze skargi D. M. G. z udziałem Burmistrza Miasta w przedmiocie wymierzenia organowi grzywny za niewykonanie wyroku w sprawie II SA/Lu 658/05 dotyczącej zasiłku celowego postanawia: przyznać D. M. G. prawo pomocy w zakresie częściowym przez ustanowienie radcy prawnego, o wyznaczenie którego zwrócić się do Okręgowej Izby Radców Prawnych.
W złożonej skardze strona skarżąca zwróciła się jednocześnie z wnioskiem o przyznanie pomocy prawnej. Strona wezwana do wypełnienia urzędowego formularza wniosku o prawo pomocy w terminie nadesłała wypełniony formularz domagając się przyznania prawa pomocy w zakresie całkowitym przez zwolnienie w całości od obowiązku uiszczenia kosztów sądowych oraz ustanowienie radcy prawnego.
Rozpoznając wniosek o przyznanie prawa pomocy referendarz sądowy stwierdził, co następuje:
Zgodnie z art. 245 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), zwanej dalej p.p.s.a., prawo pomocy w zakresie całkowitym obejmuje zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego. Stosownie natomiast do art. 239 pkt 1 lit. a) ustawy p.p.s.a. nie mają obowiązku uiszczenia kosztów sądowych strona skarżąca działanie lub bezczynność organu w sprawach z zakresu pomocy i opieki społecznej. Sprawa, w której strona skarżąca wniosła skargę, mieści się w wymienionej kategorii spraw, a zatem strona jest w tej sprawie zwolniona z mocy ustawy z obowiązku uiszczenia kosztów sądowych. W związku z tym, że strona nie ma obowiązku uiszczenia jakichkolwiek kosztów sądowych w sprawie w której wniosła skargę, rozpoznaniu podlega jedynie wniosek strony o przyznanie prawa pomocy przez ustanowienie radcy prawnego.
W tym miejscu podnieść należy, że do stron korzystających z ustawowego zwolnienia od obowiązku uiszczenia kosztów sądowych w zakresie dotyczącym zastępstwa prawnego na zasadach prawa pomocy, mają odpowiednie zastosowanie przepisy o przyznaniu prawa pomocy (art. 262 ustawy p.p.s.a.). Zgodnie z powyższym, żądanie strony dotyczące przyznania prawa pomocy w zakresie ustanowienia radcy prawnego, jest żądaniem przyznania prawa pomocy w zakresie częściowym (art. 245 ( 3 ustawy p.p.s.a.). W myśl art. 246 § 1 pkt 2 ustawy p.p.s.a., przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej następuje w zakresie częściowym - gdy wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.
Stwierdzić należy, że wniosek strony o ustanowienie radcy prawnego zasługuje na uwzględnienie, ponieważ strona wykazała, iż nie jest w stanie uiścić pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie. Jak wynika z informacji podanych w urzędowym formularzu wniosku o przyznanie prawa pomocy, strona skarżąca jest osobą samotną, prowadzi jednoosobowe gospodarstwo domowe. Strona jest osobą bezrobotną bez prawa do zasiłku, posiadającą [...] stopień niepełnosprawności na [...]. Jedynym źródłem utrzymania strony są środki otrzymywane z pomocy społecznej - zasiłek okresowy w wysokości [...] zł oraz zasiłek celowy na żywność - [...] zł (w miesiącu [...]). W urzędowym formularzu wniosku o przyznanie prawa pomocy strona wykazała ponadto, że oprócz mieszkania o pow. [...] m2, nie posiada majątku w postaci nieruchomości jak również żadnych zasobów pieniężnych, ani przedmiotów wartościowych.
Mając na uwadze przedstawioną przez stronę w urzędowym formularzu wniosku o przyznanie prawa pomocy sytuację materialną, rodzinną i zdrowotną (brak stałego źródła dochodu, brak majątku, który mógłby służyć pozyskaniu środków pieniężnych na sfinansowanie kosztów postępowania, prowadzenie samodzielnego gospodarstwa domowego, [...] stopień niepełnosprawności orzeczony na [...]), uznać należy, że strona skarżąca nie jest w stanie ponieść kosztów postępowania w zakresie wynagrodzenia profesjonalnego pełnomocnika bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie. Powyższe prowadzi do wniosku, że strona znajduje się w sytuacji uprawniającej do przyznania prawa pomocy w zakresie częściowym przez ustanowienie radcy prawnego.
Z tych względów oraz na podstawie art. 246 § 1 pkt 2, art. 262 i art. 258 § 1 i § 2 pkt 7 ustawy p.p.s.a., orzeczono jak na wstępie.