Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący - sędzia WSA Jacek Czaja po rozpoznaniu w dniu 22 stycznia 2014 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi R. O. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy uzupełnienia postanowienia p o s t a n a w i a odrzucić skargę.
W dniu 5 grudnia 2013 r. R. O. złożyła skargę do Sądu na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...], nr [...], w przedmiocie odmowy uzupełnienia postanowienia.
W odpowiedzi na skargę Kolegium wniosło o jej odrzucenie jako niedopuszczalnej.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga podlega odrzuceniu.
W myśl art. 58 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.), zwanej dalej "P.p.s.a.", sąd odrzuca skargę, jeżeli sprawa nie należy do właściwości sądu administracyjnego.
Zgodnie z art. 3 § 2 pkt 2 P.p.s.a. kontrola działalności administracji publicznej przez sądy administracyjne obejmuje orzekanie w sprawach skarg na wydane w postępowaniu administracyjnym postanowienia, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, a także na postanowienia rozstrzygające sprawę co do istoty.
Wniesiona w niniejszej sprawie skarga R. O. dotyczy postanowienia Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...], nr [...], odmawiającego uzupełnienia co do rozstrzygnięcia postanowienia Kolegium z dnia [...] nr [...], uznającego za uzasadnione zażalenie R. O. na niezałatwienie sprawy w terminie przez organ pierwszej instancji i wyznaczającego temu organowi dodatkowy termin załatwienia sprawy.
Zgodnie z art. 141 § 1 K.p.a. jest zasadą, że na wydane w toku postępowania postanowienia przysługuje stronie zażalenie, wyłącznie wówczas, gdy wyraźnie przewiduje to przepis tej ustawy. Z art. 111 w zw. z art. 126 K.p.a. nie wynika, by na postanowienie wydane w przedmiocie uzupełnienia co do rozstrzygnięcia innego postanowienia przysługiwało zażalenie. Postanowienie takie, w myśl art. 142 K.p.a., strona może więc zaskarżyć tylko w odwołaniu od decyzji. Nie kończy ono również postępowania ani nie rozstrzyga sprawy co do istoty.
Stosownie do art. 3 § 2 pkt 2 P.p.s.a. oznacza to, iż na wskazane postanowienie nie przysługuje skarga do sądu administracyjnego.
Złożona w niniejszej sprawie skarga R. O. podlega zatem odrzuceniu jako niedopuszczalna na podstawie art. 58 § 1 pkt 1 P.p.s.a.
Z tych względów Sąd orzekł, jak w postanowieniu.