Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Maria Wieczorek-Zalewska po rozpoznaniu w dniu 9 marca 2016 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi E. M. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] r., nr [...] w przedmiocie świadczeń rodzinnych w zakresie wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi p o s t a n a w i a odmówić przywrócenia terminu do wniesienia skargi.
E. M. w dniu 23 stycznia 2016 r. wniosła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] r., nr [...] w przedmiocie świadczeń rodzinnych. W skardze strona wniosła o przywrócenie terminu do wniesienia skargi, przy czym w żaden sposób tego wniosku nie uzasadniła.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje.
Zgodnie z art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm., - dalej jako "p.p.s.a."), jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu.
Stosownie do treści art. 87 § 1 ww. ustawy, pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu. W piśmie tym należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu (§ 2). Równocześnie z wnioskiem strona powinna dokonać czynności, której nie dokonała w terminie (§ 4).
Z przytoczonych powyżej przepisów wynika, że dla przywrócenia terminu konieczne jest, aby wskazane wyżej przesłanki zostały spełnione łącznie, w przeciwnym razie wniosek podlega oddaleniu bądź też - w przypadku wniosku spóźnionego lub z mocy ustawy niedopuszczalnego - odrzuceniu (art. 88 p.p.s.a.).
W rozpoznawanej sprawie strona, złożyła skargę wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu do jej złożenia. Wniosku tego skarżąca jednak nie uzasadniła. Odniosła się bowiem jedynie do kwestii merytorycznych zaskarżonej decyzji.
Mając na uwadze powołane przepisy, zdaniem sądu, skarżąca, nie tylko nie uprawdopodobniła, że uchybienie terminu do wniesienia przedmiotowego wniosku nastąpiło bez jej winy, ale także nie wskazała w ogóle przyczyny uchybienia terminu.
W konsekwencji sąd doszedł do przekonania, że przesłanki warunkujące przywrócenie terminu do wniesienia wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi w niniejszej sprawie nie zostały spełnione (por. wyrok WSA w Gdańsku z dnia 13 marca 2015 r., sygn.. akt I Sa/Gd 1309/14, publ. Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych).
Dodatkowo należy wskazać, że nie ma podstaw prawnych, aby uznać, że niewskazanie we wniosku o przywrócenie terminu okoliczności uprawdopodobniających brak winy w jego uchybieniu mogło być potraktowane jako brak formalny wniosku w rozumieniu art. 49 § 1 p.p.s.a. Konkluzja ta znajduje uzasadnienie w treści art. 87 § 2 p.p.s.a. Ze sformułowania "w piśmie tym należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu" wynika jednoznacznie, że nie chodzi tu o jeden z elementów formalnych wniosku, lecz o przesłankę warunkującą przywrócenie uchybionego terminu (J.P. Tarno, Komentarz do art. 87 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Lex. 7 listopada 2011 r.).
W związku z powyższym sąd na podstawie art. 86 § 1 p.p.s.a. orzekł jak w sentencji.