Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Maria Wieczorek-Zalewska po rozpoznaniu w dniu 27 czerwca 2018 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi S. O. na decyzję Wojewody z dnia [... r., nr [...] w przedmiocie zezwolenia na realizację inwestycji drogowej - w zakresie wniosku skarżącego o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o uzasadnienie wyroku p o s t a n a w i a przywrócić termin do złożenia wniosku o uzasadnienie wyroku.
Wyrokiem z dnia 29 maja 2018 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie oddalił skargę S. O. na decyzję Wojewody w przedmiocie zezwolenia na realizację inwestycji drogowej.
W dniu 15 czerwca 2018 r. (data stempla pocztowego) skarżący złożył wniosek o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o uzasadnienie wyroku. Skarżący wskazał, że uchybienie terminu spowodowane było tym, że w dniach od 2 czerwca 2018 r. do 8 czerwca 2018 r. przebywał na zwolnieniu lekarskim i nie mógł podejmować czynności procesowych. Do wniosku załączył zwolnienie lekarskie potwierdzające ten fakt oraz wniosek o uzasadnienie wyroku.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie zważył, co następuje:
Wniosek zasługuje na uwzględnienie.
Stosownie do treści art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, (Dz.U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm. dalej p.p.s.a.), Sąd na wniosek strony postanowi o przywróceniu terminu, jeżeli strona bez swojej winy nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym. W myśl art. 87 § 1 cytowanej ustawy, pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu należy wnieść w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyn uchybienia terminu, a nadto równocześnie z wnioskiem strona powinna dokonać czynności, której nie dokonała w terminie (art. 87 § 4 p.p.s.a.). We wniosku o przywrócenie terminu należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu (art. 87 § 2 p.p.s.a.).
Kryterium braku winy, jako przesłanka zasadności wniosku o przywrócenie terminu polega na dopełnieniu przez stronę obowiązku dołożenia szczególnej staranności przy dokonywaniu czynności procesowej. Oceniając wystąpienie tej przesłanki sąd powinien przyjąć obiektywny miernik staranności, której można wymagać od każdego należycie dbającego o swoje interesy. Przywrócenie terminu ma zatem charakter wyjątkowy i może mieć miejsce tylko wtedy, gdy uchybienie terminu nastąpiło wskutek przeszkody, której strona nie mogła usunąć przy użyciu sił i środków normalnie dostępnych, nie ryzykując zdrowiem lub życiem własnym bądź innych osób lub nie narażając siebie bądź innych na poważne straty majątkowe. Osoba zainteresowana ma uprawdopodobnić brak swojej winy, czyli powinna uwiarygodnić stosowną argumentacją swoją staranność, oraz fakt, że przeszkoda była od niej niezależna, istniała cały czas, aż do wniesienia wniosku o przywrócenie terminu i jednocześnie uniemożliwiła jej działanie, nawet przy dołożeniu największego wysiłku możliwego w danych okolicznościach (por. wyrok NSA z 1 grudnia 2016 r., II FSK 3286/14).
Przenosząc te rozważania na grunt niniejszej sprawy, w ocenie Sądu, wnioskodawca uprawdopodobnił brak swojej winy w uchybieniu terminu do wniesienia skargi. Zwolnienie lekarskie złożone wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o uzasadnienie wyroku, wskazuje, że wnioskodawca w czasie biegu terminu (czyli od 29 maja 2018 r. do 5 czerwca 2018 r.) do złożenia przedmiotowego wniosku nie mógł dokonywać czynności procesowych. Złożone zwolnienie lekarskie na okres od 2 czerwca 2018 r. do 8 czerwca 2018 r. zawiera bowiem w rubryce nr 15 wskazanie lekarskie "1" - czyli chory powinien leżeć.
Mając powyższe na względzie - Wojewódzki Sąd Administracyjny uznał wniosek o przywrócenie terminu za uzasadniony i w oparciu o treść art. 86 § 1 p.p.s.a. - orzekł jak w sentencji