Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Jerzy Stelmasiak po rozpoznaniu w dniu 17 marca 2005 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi H. W. na decyzję Wojewody z dnia [..]., Nr [..] w przedmiocie wywłaszczenia nieruchomości i odszkodowania za wywłaszczoną nieruchomość postanawia odrzucić skargę.
W dniu 13 listopada 2004 r. (data stempla pocztowego) H. W. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie skargę na decyzję Wojewody z dnia [..]., Nr [..] w przedmiocie wywłaszczenia nieruchomości i odszkodowania za wywłaszczoną nieruchomość.
Pismem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 17 lutego 2005 r. wezwano skarżącą do usunięcia braku formalnego wniesionej skargi, przez podpisanie oryginału skargi lub podpisanie kserokopii skargi i jej zwrot do tutejszego sądu administracyjnego w terminie siedmiu dni, pod rygorem odrzucenia skargi.
Jak wynika ze zwrotnego poświadczenia odbioru wezwanie z dnia 17 lutego 2005 r. odebrała w dniu 23 lutego 2005 r. osoba notarialnie uprawniona przez skarżącą do odbioru korespondencji. W odpowiedzi na powyższe wezwanie skarżąca w dniu 3 marca 2005 r. (data stempla pocztowego) nadesłała własnoręcznie podpisane pismo przewodnie oraz kserokopię skargi, nie zawierającą jej własnoręcznego podpisu a jedynie jego mechaniczne odtworzenie (jego kserokopię).
W tym stanie sprawy Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z unormowaniem art. 57 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) skarga powinna czynić zadość wymaganiom pisma w postępowaniu sądowym (...).
Pismo strony w postępowaniu sądowym by mogło otrzymać prawidłowy bieg powinno zawierać m.in. podpis strony albo jej przedstawiciela ustawowego lub pełnomocnika - art. 46 § 1 pkt 4 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.
W przypadku stwierdzenia uchybień formalnych w piśmie strony, które uniemożliwiają nadanie mu prawidłowego biegu, przewodniczący wzywa stronę do uzupełnienie lub poprawienie pisma w terminie siedmiu dni pod rygorem pozostawienia pisma bez rozpoznania, chyba że ustawa stanowi inaczej - art. 49 § 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Skutki nieusunięci braków formalnych skargi w terminie zakreślonym dla ich usunięcia normuje art. 58 § 1 pkt 3 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, zgodnie z którym sąd odrzuci skargę, gdy nie uzupełniono w wyznaczonym terminie jej braków formalnych.
Skarga złożona przez H. W. na decyzję Wojewody z dnia [..]., Nr [..] nie była przez nią własnoręcznie podpisana. W związku z tym wezwano skarżącą do usunięcia powyższego braku formalnego w terminie siedmiu dni pod rygorem odrzucenia skargi.
Wezwanie do podpisania skargi lub nadesłania jej podpisanej kserokopii w dniu 23 lutego 2005 r. pod adresem zamieszkania podanym przez H. W.odebrała osoba notarialnie przez skarżącą upoważniona do odbioru korespondencji (co wynika ze zwrotnego potwierdzenia odbioru). Zgodnie z art. 72 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi doręczenie to uznać należy za prawnie skuteczne.
Mimo tego, iż wezwanie zawierało prawidłowe pouczenie o sposobie usunięcia braku formalnego skargi oraz terminie, w którym powinno nastąpić usunięcie braku i skutku nie zachowania tego terminu, skarżąca w dniu 3 marca 2005 r. (data stempla pocztowego), a więc z uchybieniem siedmiodniowego terminu do usunięcia braku formalnego swojej skargi, który minął w dniu 2 marca 2005 r., nadesłała własnoręcznie podpisane pismo przewodnie oraz kserokopię skargi nie zawierającą jej własnoręcznego podpisu a jedynie odtworzony mechanicznie na skardze wzór podpisu (kserokopię).
Reasumując H. W. wezwana do podpisania skargi lub przesłania podpisanej kserokopii skargi w terminie siedmiu dni od otrzymania wezwania, pod rygorem jej odrzucenia, z uchybieniem siedmiodniowego terminu do usunięcia braku formalnego złożonej przez siebie skargi nadesłała jej kserokopię nie podpisaną własnoręcznie przez siebie a więc nie usunęła braku formalnego skargi, co skutkuje bezpośrednim zastosowaniem wobec skarżącej rygoru art. 58 § 1 pkt 6 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, o czym orzeczono w sentencji postanowienia.