Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Witold Falczyński, Sędziowie Asesor WSA Wiesława Achrymowicz (spr.), Asesor WSA Wojciech Kręcisz, Protokolant St. sekr. sąd. Jolanta Sikora, po rozpoznaniu w dniu 28 października 2004 r. na rozprawie sprawy ze skargi D.Ł. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia "[...]" Nr "[...]" w przedmiocie : zasiłku celowego p o s t a n a w i a umorzyć postępowanie.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze decyzją z dnia "[...]" utrzymało w mocy pierwszoinstancyjną decyzję Kierownika Miejskiego Ośrodka Pomocy Rodzinie Filii Nr "[...]" w L. działającego z upoważnienia Rady Miasta o przyznaniu D.Ł. zasiłku celowego na miesiąc grudzień 2003 r. w kwocie 100 zł z przeznaczeniem na dofinansowanie zakupu żywności, środków czystości i pokrycie innych niezbędnych potrzeb, przyjmując za podstawę art. 3, art. 4 ust. 1, art. 32 ust. 1 i 2, art. 43 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 29 listopada 1990 r. o pomocy społecznej oraz przy zastosowaniu art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a.
Tytułem uzasadnienia organ rozstrzygający wskazał na sytuację rodzinną i majątkową D.Ł., samotnie prowadzącej gospodarstwo domowe, chorującej przewlekle, co pozbawiło ją zdolności by podjąć zatrudnienie, pozbawionej stałych źródeł dochodów, uzyskującej jedynie dodatek mieszkaniowy w kwocie 187,12 zł, a do listopada 2003 r. zasiłek okresowy w kwocie 220 zł miesięcznie, gdy podjęła aktualnie prawne kroki dla uzyskania świadczenia rentowego. W tych okolicznościach kwotę przyznanego na wniosek zainteresowanej zasiłku celowego na poczet pokrycia części podstawowych potrzeb bytowych, organ rozstrzygający uznał za w pełni adekwatną do stanu faktycznego, a w konsekwencji odpowiadającą prawu, gdy ustalenie jej wysokości pozostaje w ramach uznania administracyjnego, które nie jest w rozpatrywanej sprawie dotknięte wadą dowolności. Nadto może zainteresowana ubiegać się o świadczenia innej kategorii z tytułu pomocy społecznej, w myśl unormowań ustawy z dnia 29 listopada 1990 r. o pomocy społecznej, a z drugiej strony nie można pominąć ograniczonego zasobu funduszy przeznaczonych na pomoc społeczną, przy znacznej liczbie osób ubiegających się o jej przyznanie, spełniających wymogi dla objęcia tą kategorią ochrony.
Na powyższe skargę złożyła D.Ł., polemizując z konkluzją wyprowadzoną z oceny okoliczności odnoszących się do jej sytuacji rodzinnej i majątkowej, która zdaniem samej skarżącej uzasadnia przyznanie pomocy społecznej w postaci zasiłku celowego w wyższej kwocie niż ta ustalona mocą kwestionowanej decyzji.
W odpowiedzi na skargę Samorządowe Kolegium Odwoławcze wnosiło o jej oddalenie, podtrzymując wyrażone w zaskarżonej decyzji stanowisko prawne wraz z jego argumentacją.
W toku postępowania sądowoadministracyjnego, skierowane do skarżącej zawiadomienie o terminie rozprawy zostało zwrócone z adnotacją o jej zgonie.
W zaistniałej sytuacji proceduralnej, Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z unormowaniem art. 32 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 29 listopada 1990 r. o pomocy społecznej, zasiłek celowy ma na celu pokrycie w całości lub w części podstawowych, niezbędnych potrzeb bytowych osoby zainteresowanej, tytułem przykładu obejmujących koszty leków i leczenia, zakupu odzieży i opału, remontu mieszkania, a wyliczenie to jest otwartym.
Obowiązująca regulacja przedmiotowego zakresu wskazanej kategorii świadczenia z pomocy społecznej uzasadnia jego jurydyczną kwalifikację, jako ściśle związanego z osobą, do której jest bezpośrednio adresowane, a zatem wobec jej śmierci już w toku postępowania sądowoadministracyjnego została zrealizowana hipoteza art. 161 § 1 pkt 2 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.
Z tych względów, na mocy dyspozycji ostatnio przywołanego unormowania art. 161 § 1 pkt 2 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Wojewódzki Sąd Administracyjny orzekł, jak w sentencji.