Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Krystyna Sidor po rozpoznaniu w dniu 6 lipca 2011r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi K. P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...]., Nr [...] w przedmiocie ustalenia warunków zabudowy - w zakresie wniosku o przyznanie prawa pomocy p o s t a n a w i a odmówić przyznania prawa pomocy.
Po wydaniu wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 28 grudnia 2010r., sygn. akt II SA/Lu 253/10 oddalającego skargę K. P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...]., Nr [...] w przedmiocie ustalenia warunków zabudowy, skarżący wniósł o przyznanie mu prawa pomocy poprzez zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata.
W formularzu wniosku PPF wskazał, że ma 68 lat i z powodu choroby niezdolny do pracy, przebywa na zwolnieniu lekarskim "ciągle od 4 listopada 2009r." - "nie ma środków do życia ani do obrony swoich praw", nie posiada żadnego majątku ani dochodów.
Sąd zważył, co następuje:
W świetle art. 246 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r.- Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz.1270 ze zm.), zwanej dalej ppsa, przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej, na jej wniosek w zakresie całkowitym (poprzez zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata) jest możliwe wtedy, gdy osoba ta wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania (pkt 1), zaś w zakresie częściowym, gdy wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny (pkt 2).
Instytucja prawa pomocy stanowi procesową gwarancję ochrony praw strony, ale z uwagi na to, że jest wydatkowana ze środków Skarbu Państwa powinna być stosowana rozważnie i wymaga szczegółowego ustalenia sytuacji materialnej wnioskodawcy. Ustaleniom takim służy przede wszystkim urzędowy formularz wniosku o przyznanie prawa pomocy PPF, w którym wnioskodawca zobowiązany jest wskazać istotne dane dotyczące jego dochodów, majątku, stanu rodzinnego. Jeśli w tym zakresie wnioskodawca nie wskaże wyczerpujących informacji, sąd ma obowiązek - na podstawie rat. 255 ppsa - wezwać wnioskodawcę, w zakreślonym terminie, do złożenia dodatkowego oświadczenia lub przedłożyć dokumenty źródłowe. Niewykonanie wezwania przez wnioskodawcę skutkuje odmową przyznania prawa pomocy.
Sytuacja taka zachodzi w niniejszej sprawie.
Skarżący K. P. w formularzu wniosku PPF nie wykazał ani majątku, ani stanu rodzinnego ani dochodu - ograniczył się wyłącznie do wskazania, że jest na zwolnieniu lekarskim od 2009r. i nie ma żadnych środków na życie; skarżący nie posiada stałego miejsca zamieszkania, a z akt wynika, że obecnie przebywa w Paryżu.
Jednocześnie w pisemnym wniosku o przyznanie prawa pomocy zawartym w skardze kasacyjnej (sporządzonej przez - jak wskazuje - "znajomego adwokata", k. 133) skarżący wyjaśnia, że "jako artysta fotografik ma w chwili obecnej niskie dochody, z których musi utrzymać siebie oraz syna będącego na drugim roku studiów, każdy dodatkowy wydatek jest olbrzymim problemem dla niego".
Wobec niewystarczających i sprzecznych informacji, Sąd wezwał pełnomocnika skarżącego do przedstawienia w terminie 7 dni pisemnych wyjaśnień dotyczących wskazania, z czego skarżący się utrzymuje tj. jakie wydatki ponosi i skąd ma środki na ich pokrycie oraz czy i jaki majątek posiada za granicą. Wezwanie zostało doręczone pełnomocnikowi skarżącego w dniu 25 maja 2011r. /k.152/, jednak dotychczas nie zostało wykonane.
W tej sytuacji, wobec braku koniecznych informacji o stanie majątkowym, rodzinnym i dochodach skarżącego, Sąd nie mógł uwzględnić wniosku.
Z tych względów Sąd orzekł, jak w sentencji.