Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Bogusław Wiśniewski po rozpoznaniu w dniu 5 września 2011 r. w sprawie ze skargi A. J. na decyzję Prezydenta Miasta z dnia [...], Nr [...] w przedmiocie świadczeń rodzinnych p o s t a n a w i a odrzucić skargę.
A. J. jednym pismem datowanym na dzień 7 marca 2011 r. wniósł w dniu 7 marca 2011 r. za pośrednictwem Samorządowego Kolegium Odwoławczego w L. skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie na decyzję Prezydenta Miasta z dnia [...], Nr [...] oraz odwołanie do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w L. od w/w decyzji Prezydenta Miasta.
W toku postępowania sądowoadministracyjnego ustalono, że w dniu 17 marca 2011 r. do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w L. wpłynęło odwołanie strony skarżącej wraz z aktami administracyjnymi oraz, iż odwołanie zostanie rozpoznane w terminie 30 dni.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Stosownie do unormowania art. 52 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) zwanej dalej "p.p.s.a.", skargę do sądu administracyjnego można wnieść dopiero po uprzednim wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie, chyba że skargę wnosi prokurator lub Rzecznik Praw Obywatelskich. W świetle art. 52 § 2 p.p.s.a. przez wyczerpanie środków zaskarżenia należy rozumieć sytuację, w której nie przysługuje żaden środek zaskarżenia, taki jak zażalenie, odwołanie lub wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, przewidziany w ustawie. W myśl art. 58 § 1 pkt 6 p.p.s.a., sąd odrzuci skargę, jeżeli z innych przyczyn wniesienie skargi jest niedopuszczalne. Brak wyczerpania środków zaskarżenia stanowi inną przyczynę, o której mowa w art. 58 § 1 pkt 6 p.p.s.a. i skutkuje odrzuceniem skargi na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 p.p.s.a. (por. postanowienie NSA z dnia 25 września 2005 r., sygn. akt II GSK 136/07 - Lex nr 374841).
W przedmiotowej sprawie strona skarżącą wniosła skargę bez uprzedniego skorzystania z przysługującego jej prawa wniesienia odwołania. W świetle cytowanego powyżej art. 52 § 1 i 2 p.p.s.a. okoliczność ta kwalifikuje skargę do odrzucenia na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 p.p.s.a.
Wobec powyższego, działając na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 p.p.s.a. należało orzec jak na wstępie.