Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Robert Hałabis po rozpoznaniu w dniu 6 maja 2015 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi H. W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] nr [...] w przedmiocie zwrotu świadczeń nienależnie pobranych - w zakresie wniosku skarżącej o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji p o s t a n a w i a: wstrzymać wykonanie zaskarżonej decyzji.
Skarżąca H. W. w skardze na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] nr [...]- którą uchylono decyzję Wójta Gminy z dnia [...] nr [...] i orzeczono o zwrocie przez skarżącą nienależnie pobranego zasiłku pielęgnacyjnego za okres od 1 września 2007 r. do 31 sierpnia 2014 r. w kwocie [...] zł z ustawowymi odsetkami wynoszącymi w dniu wydania decyzji kwotę [...] zł - wniosła również o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji.
Uzasadniając ten wniosek skarżąca wskazała, że kwota ta jest aktualnie poza zasięgiem jej możliwości finansowych, a jej wyegzekwowanie mogłoby spowodować znaczną szkodę i nieodwracalne skutki. Jednocześnie ze względu na stan zdrowia i dochody wyjaśniła, że nie ma możliwości zaciągnięcia pożyczki lub kredytu w celu spłaty tych należności.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie zważył, co na następuje:
Zgodnie z art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (j.t. Dz.U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm., zwanej dalej "p.p.s.a."), sąd na wniosek skarżącego może wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.
Wniosek skarżącej H. W. o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji zasługuje na uwzględnienie ze względu na groźbę wyrządzenia znacznej szkody, jakiej skarżąca mogłaby doznać w razie wykonania tej decyzji.
Wprawdzie skarżąca we wniosku nie przedstawiła szczegółowo swojej sytuacji majątkowej, jednak z akt sprawy jednoznacznie wynika, że pobiera ona dodatek pielęgnacyjny przysługujący wyłącznie osobom znajdującym się w trudnej sytuacji życiowej, to jest między innymi osobom uprawnionym do renty lub emerytury, uznanym za całkowicie niezdolnych do pracy oraz samodzielnej egzystencji (art. 75 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (j.t. Dz.U. z 2013 r. poz.1440 z późn. zm.). Tym samym skarżąca do takiej kategorii podmiotów należy.
Ponadto podlegająca zwrotowi należność wraz z odsetkami jest przy tym wysoka, bowiem wynosi blisko 20 tys. zł, zaś skarżąca wyjaśniła, czemu nie sposób zaprzeczyć, że nie posiada takiej kwoty i jest ona poza zasięgiem jej możliwości finansowych.
Ze względu zatem na to, że skarżąca nie posiada wystarczających środków finansowych, a jednocześnie jest osobą całkowicie niezdolną do pracy, a więc nie może uzyskiwać wynagrodzenia, należało uznać, że wykonanie zaskarżonej decyzji - również w trybie egzekucji, która zwiększa koszty ustalonej należności - naraziłoby ją na znaczną szkodę. Usunięciu tej groźby służy właśnie wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji.
Z przytoczonych względów Wojewódzki Sąd Administracyjny orzekł, jak w postanowieniu.