3 października 2018 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący - sędzia WSA Grzegorz Grymuza po rozpoznaniu 3 października 2018 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi I. C. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z [...] grudnia 2017 r., znak: [...], w przedmiocie świadczenia wychowawczego - w zakresie wniosku I. C. o przywrócenie terminu do złożenia skargi postanawia odmówić I. C. przywrócenia terminu do złożenia skargi.
17 lutego 2018 r. I. C. złożyła skargę do Sądu na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z [...] grudnia 2017 r., znak: [...], w przedmiocie świadczenia wychowawczego. Jednocześnie wniosła o przywrócenie terminu do wniesienia skargi, wskazując, że uchybienie tego terminu wynikało z choroby skarżącej oraz dzieci, a także "innych rozlicznych obowiązków" (k. 4 akt sądowych).
Postanowieniem z 17 kwietnia 2018 r. referendarz sądowy przyznał skarżącej prawo pomocy, zaś Okręgowa Rada Adwokacka w L. pismem z 5 czerwca 2018 r. poinformowała Sąd o wyznaczeniu pełnomocnika dla skarżącej - w osobie adwokata J. F..
Zarządzeniem z 11 czerwca 2018 r. Sąd wezwał pełnomocnika skarżącej do uprawdopodobnienia okoliczności wskazujących na brak winy w uchybieniu terminu do wniesienia skargi oraz podania daty ustania przyczyny uchybienia tego terminu.
W piśmie z 3 lipca 2018 r. pełnomocnik skarżącej wyjaśnił, że nie jest w stanie wykonać powyższego wezwania Sądu, gdyż skarżąca nie poinformowała go o okolicznościach wskazujących na brak winy w uchybieniu terminu do złożenia skargi oraz nie wskazała daty ustania przyczyny uchybienia terminu. Jednocześnie pełnomocnik skarżącej zwrócił się o zwolnienie go z pełnienia tej funkcji.
W piśmie z 11 sierpnia 2018 r., doprecyzowanym pismem z 17 września 2018 r., skarżąca wniosła o zmianę osoby pełnomocnika.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie zważył, co następuje.
Wniosek skarżącej o przywrócenie terminu do złożenia skargi nie zasługuje na uwzględnienie.
W myśl art. 86 § 1 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2018 r. poz. 1302 ze zm.; dalej jako: "p.p.s.a.") jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócić termin. Zgodnie zaś z art. 87 § 1, 2 i 4 p.p.s.a. pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu. W piśmie tym należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu. Równocześnie z wnioskiem strona powinna dokonać czynności, której nie dokonała w terminie.
Kryterium braku winy, jako przesłanka zasadności wniosku o przywrócenie terminu, polega na dopełnieniu przez stronę obowiązku dołożenia szczególnej staranności przy dokonywaniu czynności procesowej, rozumianej obiektywnie, to jest takiej, której można wymagać od każdego należycie dbającego o swoje interesy. Brak winy w uchybieniu terminu powinien być zatem oceniany z uwzględnieniem wszystkich okoliczności konkretnej sprawy, w sposób uwzględniający obiektywny miernik staranności i przy braniu pod uwagę także uchybień spowodowanych nawet niewielkim niedbalstwem. Przywrócenie terminu ma charakter wyjątkowy i może mieć miejsce tylko wtedy, gdy jego uchybienie nastąpiło wskutek przeszkody, której strona nie mogła usunąć, nawet przy użyciu największego w danych warunkach wysiłku.
Z akt sprawy wynika, że zaskarżona decyzja, zawierająca pouczenie o sposobie i trybie złożenia skargi na tę decyzję do Sądu, została doręczona skarżącej 9 stycznia 2018 r. Trzydziestodniowy termin do złożenia skargi, o jakim mowa w art. 53 § 1 p.p.s.a., upływał zatem 8 lutego 2018 r. (zob. k. 11 i 25v akt administracyjnych drugiej instancji).