Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie Jarosław Harczuk po rozpoznaniu w dniu 21 stycznia 2011 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku radcy prawnego M. B. o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu w sprawie ze skargi A. M. na postanowienie Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...], Nr [...] w przedmiocie zarzutów w sprawie prowadzenia postępowania egzekucyjnego p o s t a n a w i a przyznać radcy prawnemu M. B. od Skarbu Państwa (Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie) kwotę 153, 65 (sto pięćdziesiąt trzy 65/100) złotych, na którą składa się wynagrodzenie za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej w kwocie 147, 60 (sto czterdzieści siedem 60/100) złotych w tym tytułem należnego podatku od towarów i usług kwota 27, 60 (dwadzieścia siedem 60/100) złotych oraz kwota 6,05 (sześć 5/100) złotych podlegająca zwrotowi tytułem niezbędnych, udokumentowanych wydatków.
Radca prawny M. B. wyznaczony przez Okręgową Izbę Radców Prawnych w L. pełnomocnikiem z urzędu skarżącej wniósł o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu. Wniosek powyższy zawiera oświadczenie z treści, którego wynika, że koszty te nie zostały zapłacone w całości lub w części. Do wniosku dołączono opinię o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej i spis kosztów wraz z potwierdzonym za zgodność z oryginałem potwierdzeniem nadania opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej na adres skarżącej.
Referendarz sądowy stwierdził, że:
Stosownie do unormowania art. 250 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2002 r. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) zwanej dalej "p.p.s.a.", wyznaczony adwokat, radca prawny, doradca podatkowy lub rzecznik patentowy otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów, radców prawnych, doradców podatkowych albo rzeczników patentowych w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków. Aktem normatywnym określającym zasady przyznawania wynagrodzenia za czynności podejmowane przez radcę prawnego jest rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz.U. z 2002 r. Nr 163, poz. 1349 ze zm.) zwane dalej "rozporządzeniem".
Zgodnie z unormowaniem §14 ust. 2 pkt 2 lit. b) rozporządzenia stawka minimalna opłaty za czynności radcy prawnego wynosi w postępowaniu przed sądem administracyjnym drugiej instancji za sporządzenie i wniesienie skargi kasacyjnej albo za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej - 50 % stawki minimalnej określonej w pkt 1 tego paragrafu, a jeżeli nie prowadził sprawy ten sam radca prawny w drugiej instancji - 75 % tej stawki, w obu przypadkach nie mniej niż 120 zł.
Biorąc pod uwagę przedmiot skargi, która zainicjowała niniejsze postępowanie sądowoadministracyjne, treść §14 ust. 2 pkt 2 lit. b) rozporządzenia zgodnie, z którym wynagrodzenie za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej wynosi 50% stawki minimalnej określonej w §14 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia, jeżeli opinię o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej sporządził radca prawny, który prowadził sprawę przed sądem pierwszej instancji jak i to, że wnioskodawca prowadził sprawę skarżącej w toku pierwszoinstancyjnego postępowania sądowoadministracyjnego oraz, iż to on w toku postępowania w drugiej instancji sporządził opinię o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej stwierdzić należy, że wynagrodzenie, które wnioskodawca powinien otrzymać za sporządzenie opinii wynosić będzie 50% stawki minimalnej określonej w § 14 ust. 2 pkt 1 lit. c) rozporządzenia. Stawka minimalna, o której stanowi § 14 ust. 2 pkt 1 lit. c) rozporządzenia wynosi 240 złotych. Tak, więc wynagrodzenie za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej wynosić będzie 50% z kwoty 240 złotych powiększone stosownie do unormowania § 2 ust. 3 rozporządzenia o stawkę należnego podatku od towarów i usług, która ze względu na to, że opinię sporządzono w 2011 r. wynosi dla tej usługi 23% (art. 146a pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług - Dz.U. Nr 54, poz. 535 ze zm.). Wynagrodzenie to wynosić więc będzie łącznie z należnym podatkiem od towarów i usług 147, 60 złotych.
Tytułem niezbędnych, udokumentowanych wydatków na podstawie art. 15 pkt 2 rozporządzenia zwrotowi podlega kwota 6,05 złotych stanowiąca koszt przesłania skarżącej opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej. Nie podlega zaś zwrotowi taka sama kwota uiszczona przez wnioskodawcę tytułem przesłania skarżącej zawiadomienia o wyznaczeniu go jej pełnomocnikiem oraz wezwaniu do kontaktu. Nie jest to bowiem wydatek niezbędny na etapie postępowania związanego ze sporządzeniem i wniesieniem skargi kasacyjnej bądź opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej, skoro poniesiony został, jak wynika z dołączonego potwierdzenia nadania, przed wydaniem przez WSA w Lublinie orzeczenia kończącego postępowanie w niniejszej sprawie.
Mając na względzie powyższe, działając na podstawie art. 250 i art. 258 § 2 pkt 8 p.p.s.a. oraz § 14 ust. 2 pkt 2 lit. b) rozporządzenia i § 15 pkt 2 rozporządzenia należało orzec jak w sentencji.