Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Witold Falczyński, po rozpoznaniu w dniu 6 sierpnia 2012 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi M. B. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] r., nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji dotyczącej dodatku do zasiłki rodzinnego - w zakresie wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji p o s t a n a w i a: odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji.
Pismem z dnia 5 marca 2012 r. M. B. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie skargę na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] r., nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji dotyczącej dodatku do zasiłki rodzinnego, w której zawarła również wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie zważył, co następuje:
Wniosek nie zasługuje na uwzględnienie.
Zgodnie z treścią art. 61 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270), zwanej dalej p.p.s.a., wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania aktu lub czynności. Rozstrzygając wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu Sąd jest związany zamkniętym katalogiem przesłanek pozytywnych: niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody oraz niebezpieczeństwo spowodowania trudnych do odwrócenia skutków (art. 61 § 3 p.p.s.a.).
Z treści powołanego art. 61 § 3 p.p.s.a. wynika, iż chodzi o taką szkodę, która nie będzie mogła być wynagrodzona przez późniejszy zwrot spełnionego i wyegzekwowanego świadczenia, ani też nie będzie możliwe przywrócenie pierwotnego stanu. Jednocześnie podkreślenia wymaga, iż to na wnioskodawcy spoczywa obowiązek przedstawienia okoliczności, które pozwolą Sądowi na dokonanie oceny, czy spełnione są przesłanki uzasadniające wstrzymanie wykonania aktu lub czynności.
W doktrynie i literaturze jednolicie przyjmuje się, że przedmiotem udzielenia tego typu ochrony tymczasowej mogą być jedynie takie akty lub czynności, które bezpośrednio nadają się do wykonania i wymagają wykonania. Przez pojęcie wykonania aktu administracyjnego należy rozumieć spowodowanie w sposób dobrowolny lub doprowadzenie w trybie egzekucji do takiego stanu rzeczy, który jest zgodny z rozstrzygnięciem zawartym w danym akcie. Nie każdy akt administracyjny kwalifikuje się do tak rozumianego wykonania, a co za tym idzie nie każdy wymaga wykonania (por. P. Tarno: Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, LexisNexis, Warszawa 2010, str. 204). Nie kwalifikują się do wykonania te spośród aktów prawnych, które dla sprowadzenia stanu prawnego lub faktycznego w nim określonego nie wymagają czynności podmiotów uprawnionych. W rzeczywistości więc problem wykonania aktu administracji dotyczy aktów zobowiązujących, ustalających dla ich adresatów nakazy lub zakazy określonego zachowania. Cechy tej nie mają z kolei akty odmowne, jak również te z konstytutywnych aktów uprawniających, które nie wymagają żadnych działań ze strony uprawnionych podmiotów dla spowodowania określonego w nim stanu faktycznego lub prawnego.
Uwzględniając powyższe, w ocenie Sądu do wykonania nie kwalifikuje się decyzja Samorządowego Kolegium Odwoławczego odmawiająca stwierdzenia nieważności decyzji wydanej z upoważnienia Burmistrza Miasta z dnia [...] r. Nr [...]. Nie obliguje ona bowiem strony do jakiegokolwiek działania, nie nakłada również uprawnień, ale przede wszystkim jest aktem, który nie podlega wykonaniu. Jest to zatem rodzaj aktu prawnego nienoszącego znamion wykonalności, a co za tym idzie - nie może ona spowodować niebezpieczeństwa wyrządzenia stronie skarżącej szkody lub trudnych do odwrócenia skutków.
W rezultacie Sąd uznał, że w niniejszej sprawie nie zaistniały podstawy do wstrzymania wykonania i na podstawie art. 61 § 3 p.p.s.a., postanowił jak w sentencji.