Sprawa ze skargi na postanowienie WSA w Lublinie , sygn. akt II SA/Lu 387/16 odrzucające skargę kasacyjną
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Bogusław Wiśniewski po rozpoznaniu w dniu 7 września 2016 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi J.W. na pismo Wojewody z dnia [...] r., znak: [...] w przedmiocie sposobu montażu drzwi; w zakresie zażalenia skarżącej na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 27 lipca 2016 r., sygn. akt II SA/Lu 387/16 odrzucające skargę kasacyjną p o s t a n a w i a odrzucić zażalenie.

Uzasadnienie

Stosownie do treści art. 194 § 1 pkt 7 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016r., poz. 718 ze zm.), dalej p.p.s.a. od wydanego przez wojewódzki sąd administracyjny postanowienia, którego przedmiotem jest odrzucenie skargi kasacyjnej przysługuje zażalenie do Naczelnego Sądu Administracyjnego. Z kolei art. 194 § 4 p.p.s.a. stanowi, że zażalenie, którego przedmiotem jest odrzucenie skargi kasacyjnej, powinno być sporządzone przez adwokata lub radcę prawnego. Wyjątkiem od tej zasady jest sytuacja, gdy zażalenie sporządzone jest przez sędziego, prokuratora, notariusza, radcę Prokuratorii Generalnej Skarbu Państwa albo profesora lub doktora habilitowanego nauk prawnych, będącego stroną, jej przedstawicielem lub pełnomocnikiem albo jeżeli zażalenie wnosi prokurator, Rzecznik Praw Obywatelskich lub Rzecznik Praw Dziecka. Ponadto w sprawach wskazanych w art. 175 § 3 p.p.s.a. zażalenie takie może sporządzić także doradca podatkowy i rzecznik patentowy.

Wymóg sporządzenia zażalenia, o którym mowa w art. 194 § 4 p.p.s.a. przez profesjonalnego pełnomocnika, stanowi badaną przez Sąd przesłankę dopuszczalności zażalenia, a jej uchybienie skutkuje odrzuceniem zażalenia na podstawie art. 197 § 2 p.p.s.a. w zw. z art. 178 p.p.s.a. Obowiązek ustanowiony w art. 194 § 4 p.p.s.a. ma bowiem charakter bezwzględny. Oznacza to, że żadne szczególne okoliczności nie uprawniają strony do osobistego sporządzenia zażalenia na postanowienie odrzucające skargę kasacyjną. Niezachowanie tzw. przymusu adwokacko-radcowskiego w odniesieniu do zażalenia na postanowienie o odrzuceniu skargi kasacyjnej stanowi brak niepodlegający konwalidacji.

W niniejszej sprawie skarżąca pomimo prawidłowego pouczenia wniosła na postanowienie w przedmiocie odrzucenia skargi kasacyjnej zażalenie, które sporządziła osobiście. Jednocześnie należy zauważyć, że skarżąca nie posiada kwalifikacji wymienionych w art. 175 § 1 i 2 p.p.s.a. co sprawia, że przedmiotowe zażalenie jest obarczone nieusuwalnym brakiem formalnym, a zatem podlega odrzuceniu jako niedopuszczalne.

Uwzględniając przytoczoną argumentację na podstawie art. 197 § 2 p.p.s.a. w zw. z art. 178 p.p.s.a. i art. 194 § 4 p.p.s.a. należało zażalenie odrzucić.

Strona 1/1