Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie Jarosław Harczuk po rozpoznaniu w dniu 17 czerwca 2011 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku A. J. o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym poprzez zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata w sprawie ze skargi A. J. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...], Nr [...] w przedmiocie przekazania według właściwości wniosku o przyznanie świadczeń pielęgnacyjnych p o s t a n a w i a I. przyznać A. J. prawo pomocy w zakresie częściowym poprzez ustanowienie adwokata, o wyznaczenie którego zwrócić się do Okręgowej Rady Adwokackiej; II. odmówić przyznania prawa pomocy w pozostałym zakresie.
Strona skarżąca wezwana do wypełnienia urzędowego formularza wniosku o przyznanie prawa pomocy symbol PPF w zakreślonym terminie (data na prezentacie) wniosła wypełniony i podpisany urzędowy formularz wniosku o przyznanie prawa pomocy z treści, którego wynika, że strona skarżąca nie jest w stanie ponieść kosztów sądowych oraz kosztów ustanowienia adwokata.
Referendarz sądowy stwierdził, że:
Mając na uwadze treść wniosku strony skarżącej, mimo niewypełnienia przez nią punktu 4 druku PPF, referendarz sądowy przyjął, że wnosi ona o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym poprzez zwolnienie w całości od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata.
Stosownie do art. 246 § 1 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2002 r. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) zwanej dalej "p.p.s.a.", przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej następuje w zakresie całkowitym, gdy wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania zaś w zakresie częściowym, gdy wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.
Na podstawie oświadczenia strony skarżącej referendarz sądowy ustalił, że strona skarżąca prowadzi wspólne gospodarstwo domowe wraz z żoną i dwojgiem dzieci, z którymi zamieszkuje w mieszkaniu o powierzchni [...] m2. Na dochód gospodarstwa domowego strony skarżącej składa się otrzymywana przez nią emerytura w kwocie [...] złotych brutto oraz renta żony w kwocie [...] złotych brutto. Na koszty utrzymania koniecznego gospodarstwa domowego strony skarżącej składają się wydatki na leki - ponad [...] złotych miesięcznie oraz spłata zadłużenia wobec OPEC wynoszącego [...] złotych. Strona skarżąca podniosła, że po opłaceniu wydatków za czynsz, gaz, energię elektryczną i leki pozostałe środki wystarczają jedynie na skromne wyżywienie. Strona skarżąca podkreśliła, że nie jest w stanie ponieść kosztów sądowych i kosztów ustanowienia adwokata.
W ocenie referendarza sądowego strona skarżąca wykazała, że poniesienie przez nią minimalnego wynagrodzenia adwokata spowoduje uszczerbek w kosztach utrzymania koniecznego dla niej i jej rodziny. Do wniosku tego prowadzi porównanie wysokości miesięcznego dochodu gospodarstwa domowego strony skarżącej do wysokości minimalnych kosztów ustanowienia adwokata wynoszących 295,20 złotych brutto (§2 ust. 3 w zw. z § 18 ust. 1 pkt 1 lit. c) rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz.U. z 2002 r. Nr 163, poz. 1348 ze zm.) w zw. z art. 146a pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług - Dz.U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), przy uwzględnieniu wykazanych wydatków oraz faktu, że oprócz tych wydatków powyższy dochód musi służyć wyżywieniu czteroosobowej rodziny. Odnośnie natomiast żądania zwolnienie od kosztów sądowych zaznaczyć należy, że na mocy art. 239 pkt 1 lit a) p.p.s.a. strona skarżąca zwolniona jest od obowiązku ponoszenia w sprawie niniejszej kosztów sądowych. W związku z czym wniosek jej o przyznanie prawa pomocy poprzez zwolnienie od kosztów sądowych jest bezzasadny. Z powyższych powodów referendarz sądowy nie zwolnił strony skarżącej od obowiązku ponoszenia kosztów sądowych i ustanowił dla niej adwokata.
Wobec powyższego, działając na podstawie art. 258 § 2 pkt 7 p.p.s.a. i art. 246 § 1 pkt 2 p.p.s.a. orzeczono jak na wstępie.