Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Grzegorz Grymuza po rozpoznaniu w dniu 27 listopada 2019 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi J. K. o wznowienie postępowania sądowego zakończonego prawomocnym wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia [...] października 2011 r. w sprawie ze skargi J. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] kwietnia 2011 r., nr [...] w przedmiocie ochrony zwierząt p o s t a n a w i a odrzucić skargę o wznowienie postępowania.
W dniu 8 lipca 2019 r. wpłynęła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie skarga J. K. o wznowienie postępowania sądowego zakończonego prawomocnym wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 6 października 2011 r. w sprawie ze skargi J. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] kwietnia 2011 r., nr [...] w przedmiocie ochrony zwierząt (skargę nadano w urzędzie pocztowym w dniu 1 lipca 2019 r.).
W postępowaniu, którego dotyczy skarga skarżący korzystał z pomocy pełnomocnika w osobie adwokata ustanowionego w ramach prawa pomocy, przy czym zgodnie z art. 244 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity Dz.U. z 2018 r., poz. 1302 ze zm. - dalej "p.p.s.a.") ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego w ramach prawa pomocy jest równoznaczne z udzieleniem pełnomocnictwa.
Mając na uwadze dyspozycję art. 39 pkt 1 p.p.s.a. uznać należy zatem, że przyznane skarżącemu prawo pomocy obejmowało tak postępowanie główne do czasu prawomocnego rozpoznania sprawy, jak i zainicjowane obecnie postępowanie ze skargi o wznowienie postępowania (zob. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 10 grudnia 2013 r., II OZ 1150/13, Centralna Baza Orzeczeń i Informacji o Sprawach).
W związku z powyższym zarządzeniem z dnia 21 października 2019 r. wezwano pełnomocnika skarżącego do usunięcia w terminie siedmiu dni braków formalnych złożonej przez skarżącego skargi o wznowienie ww. postępowania sądowego poprzez wskazanie ustawowej postawy wznowienia i jej uzasadnienie, wskazanie okoliczności stwierdzających zachowanie terminu do wniesienia skargi oraz wskazanie, czy skarżący żąda uchylenia, czy zmiany zaskarżonego orzeczenia - pod rygorem odrzucenia skargi o wznowienie.
W terminie otwartym do wykonania wezwania, pełnomocnik skarżącego złożył opinię o braku podstaw do wznowienia postępowania. W złożonym piśmie wyjaśnił, że w jego ocenie brak jest ustawowych przesłanek do domagania się wznowienia postępowania.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie zważył, co następuje:
Skarga podlega odrzuceniu.
Wznowienie postępowania jest nadzwyczajnym środkiem prawnym, który może być zastosowany wyłącznie z powodów ściśle określonych w ustawie. Zgodnie z art. 270 p.p.s.a. w przypadkach przewidzianych w dziale VII tej ustawy można żądać wznowienia postępowania, które zostało zakończone prawomocnym orzeczeniem.
Jednak badanie merytorycznej zasadności skargi o wznowienie postępowania poprzedza sprawdzenie jej wymagań formalnych, gdyż zgodnie z art. 280 § 1 p.p.s.a. sąd bada na posiedzeniu niejawnym, czy skarga jest wniesiona w terminie i czy opiera się na ustawowej podstawie wznowienia. W braku jednego z tych wymagań sąd skargę o wznowienie odrzuci, w przeciwnym razie wyznaczy rozprawę.
Badanie, o którym mowa w art. 280 p.p.s.a., nie jest badaniem zasadności skargi o wznowienie. Celem bowiem tego badania jest stwierdzenie, czy spełnione zostały warunki, które umożliwiają rozpatrzenie samej skargi o wznowienie postępowania. (por. Andrzej Kabat, Komentarz do art. 280 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi).