Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie Jarosław Harczuk po rozpoznaniu w dniu 17 grudnia 2010 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku J. P. o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym poprzez ustanowienie adwokata w sprawie ze skargi J. P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...], Nr [...] w przedmiocie zasiłku okresowego p o s t a n a w i a odmówić przyznania prawa pomocy.
Strona skarżąca na urzędowym formularzu wniosku o przyznanie prawa pomocy symbol PPF wniosła o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym poprzez ustanowienie adwokata.
Pismem z dnia 12 października 2010 r. stronę skarżącą wezwano do nadesłania dokumentów źródłowych i dodatkowych oświadczeń. Strona skarżąca nie wykonała wezwania mimo jego prawidłowego doręczenia. Dążąc do ustalenia sytuacji materialnej strony skarżącej do akt sprawy niniejszej dołączono dotyczące jej oświadczenie strony skarżącej złożone przez nią w sprawie o sygn. akt II SA/Lu 524/10.
Na podstawie powyższego oświadczenia referendarz sądowy ustalił, że strona skarżąca w dniu 29 lipca bieżącego roku zbyła działki rolne. Strona skarżąca nie podała jednak kwoty, za którą zbyła owe działki ani czy obecnie dysponuje uzyskanymi z ich sprzedaży środkami finansowymi.
Z tych powodów pismem z dnia 15 listopada 2010 r. wezwano stronę skarżącą do nadesłania odpisu aktu notarialnego zawierającego umowę sprzedaży działek rolnych oraz wyciągu z posiadanych rachunków bankowych i lokat za miesiące lipiec, sierpień i wrzesień bieżącego roku.
Mimo dwukrotnego awizowania strona skarżąca nie odebrała wezwania. Przy czym stosowanie do unormowania art. 73 § 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2002 r. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) zwanej dalej "p.p.s.a.", przyjmuje się, że w takiej sytuacji doręczenie uważa się za dokonane z upływem ostatniego dnia siedmiodniowego terminu powtórnego awizowania, który w sprawie niniejszej upłynął w dniu 8 grudnia 2010 r.
Referendarz sądowy stwierdził, że:
Stosownie do art. 246 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2002 r. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) zwanej dalej "p.p.s.a.", przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej następuje w zakresie częściowym, gdy wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny. Ustalenie wystąpienia przesłanki z art. 246 § 1 pkt 2 p.p.s.a. wymaga porównania realnych możliwości finansowych strony wnoszącej o przyznanie prawa pomocy z wysokością obciążeń finansowych związanych z postępowaniem (por. tezę 1 postanowienia NSA z dnia 25 czerwca 2008 r., sygn. akt I GZ 153/08 - Legalis). Ponadto ustalenia wymaga także wpływ obowiązku ponoszenia kosztów postępowania na sytuację materialną strony wnoszącej o przyznanie prawa pomocy i jej rodziny.
Jak wynika z art. 246 § 1 pkt 2 p.p.s.a. to na stronie wnoszącej o przyznanie prawa pomocy spoczywa obowiązek wykazania zasadności wniosku o przyznanie prawa pomocy (por. postanowienie NSA z dnia 18 lipca 2005 r., sygn. akt OZ 1510/04 - Lex nr 302271; tezę 1 postanowienia NSA z dnia 8 lipca 2009 r., sygn. akt II GZ 151/09 - Lex nr 552786; tezę 1 postanowienia NSA z dnia 9 lipca 2009 r., sygn. akt I OZ 713/09 - Lex nr 552394 czy postanowienie NSA z dnia 30 lipca 2009 r., sygn. akt I FZ 171/09 - Lex nr 552205). Bierność w tym zakresie uniemożliwia zaś uwzględnienie wniosku o przyznanie prawa pomocy (por. postanowienie NSA z dnia 10 grudnia 2007 r., sygn. akt I FZ 514/07 - Legalis).