Wniosek o przyznanie wynagrodzenia za pomoc prawną udzieloną z urzędu w sprawie ze skargi na postanowienie SKO ościu w przedmiocie uchybienia terminu do wniesienia odwołania
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Jerzy Dudek po rozpoznaniu w dniu 21 grudnia 2012 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku [...] M. J. - P. o przyznanie wynagrodzenia za pomoc prawną udzieloną z urzędu w sprawie ze skargi M. K. o wznowienie postępowania sądowego zakończonego wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 4 kwietnia 2012 r., II SA/Lu 22/12 w sprawie ze skargi M.K. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego ościu z dnia [...] r., nr [...] w przedmiocie uchybienia terminu do wniesienia odwołania p o s t a n a w i a I. przyznać [...] M. J. - P.kwotę 221,40 zł (słownie: dwieście dwadzieścia jeden złotych i czterdzieści groszy), w tym kwotę 41,40 zł (słownie: czterdzieści jeden złotych i czterdzieści groszy) podatku od towarów i usług tytułem wynagrodzenia za czynności adwokackie świadczone w ramach pomocy prawnej udzielonej z urzędu; II. kwotę określoną w punkcie I. wypłacić z sum budżetowych Skarbu Państwa (kasa Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie).

Uzasadnienie

Postanowieniem referendarza sądowego Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 31 stycznia 2012 r. skarżącej M. K. przyznano prawo pomocy w zakresie całkowitym m.in. poprzez ustanowienie adwokata.

Okręgowa Rada Adwokacka pismem z dnia 8 października 2012 r. poinformowała Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie o zmianie pełnomocnika z urzędu dla skarżącej. W miejsce [...] A. K. wyznaczony został [...] M. J. - P .

W dniu 22 października 2012 r. [...] M. J. - P. przedłożyła opinię o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej w niniejszej sprawie wraz z wnioskiem o przyznanie jej wynagrodzenia za pomoc prawną udzieloną skarżącej z urzędu. Wniosek zawiera oświadczenie, z którego treści wynika, że opłaty za udzieloną pomoc prawną nie zostały uiszczone w całości ani w części oraz, że opinia została przesłana skarżącej.

Postanowieniem z dnia 30 listopada 2012 r. referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie odmówił przyznania pełnomocnikowi skarżącej wnioskowanego wynagrodzenia.

Od powyższego postanowienia [...] M. J. - P. wniosła sprzeciw, podważając zasadność zajętego w nim stanowiska.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie zważył, co następuje:

Na wstępie stwierdzić należy, że na skutek wniesienia sprzeciwu od postanowienia referendarza sądowego z dnia 30 listopada 2012 r., postanowienie to utraciło moc, a sprawa będąca przedmiotem sprzeciwu podlega rozpoznaniu przez sąd na posiedzeniu niejawnym (art. 260 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm., dalej w skrócie p.p.s.a.).

Zgodnie z art. 250 p.p.s.a., wyznaczony adwokat ma prawo do wynagrodzenia za podjęte czynności w zakresie nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych wydatków. Do czynności, o których mowa w tym przepisie, należy także sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej. Stosownie bowiem do przepisu § 18 ust. 1 pkt 2 lit. b/ rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. z 2002 r. Nr 163, poz. 1348 ze zm.), stawki minimalne w postępowaniu przed sądami administracyjnymi obejmują także stawkę za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej. Stawka ta, w myśl powołanego przepisu, wynosi 50% stawki minimalnej określonej w pkt 1, a jeżeli sprawy nie prowadził ten sam adwokat w drugiej instancji - 75 % tej stawki, w obu przypadkach nie mniej niż 120 zł.

Zatem w niniejszej sprawie kwota, którą należy przyznać adwokatowi, wynosi 75 % stawki minimalnej (240 zł), czyli 180 zł. Powyższa kwota została zwiększona o należny podatek od towarów i usług na podstawie § 2 ust. 3 powołanego rozporządzenia w związku z art. 41 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tj. Dz. U. z 2011 r., nr 177, poz. 1054 ze zm.).

W tym stanie rzeczy, na podstawie powołanych wyżej przepisów, należało orzec jak w postanowieniu.

Strona 1/1