Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Leszek Leszczyński po rozpoznaniu w dniu 17 października 2008 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi W. S. na decyzję Wojewody z dnia [..]., Nr [..] w przedmiocie scalenia gruntów; w zakresie wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji p o s t a n a w i a odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji.
Zgodnie z art. 61 § 1 i § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz.1270 ze zm.) wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania zaskarżonego aktu administracyjnego lub czynności, jednakże sąd na wniosek skarżącego może wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.
Instytucja wstrzymania wykonania zaskarżonego aktu organu administracyjnego zapewnia stronie tymczasową ochronę jej praw, a zatem to na niej spoczywa obowiązek wykazania, że wykonanie przez organ decyzji lub innego aktu, czy czynności może spowodować znaczną szkodę lub trudne do odwrócenia skutki. Uzasadnienie wniosku powinno się odnosić do konkretnych okoliczności świadczących, że w odniesieniu do wnioskodawcy wstrzymywanie wykonania zaskarżonego aktu jest zasadne (por. postanowienie NSA z dnia 18 maja 2004 r., sygn. FZ 65/04 - niepubl.).
Skarżąca w skardze z dnia 16 czerwca 2008 r. na decyzję Wojewody z dnia [..]., nr [..], utrzymującą w mocy decyzję Starosty z dnia [..]. nr [..], w sprawie zatwierdzenia projektu scalenia gruntów wsi P., nie wykazała, w ocenie Sądu, że zachodzą przesłanki określone w powołanym przepisie. Samo twierdzenie, iż organ pierwszej instancji naruszył prawo nadając decyzji z dnia 24 stycznia 2008 r. rygor natychmiastowej wykonalności, nie świadczy o tym, że wykonanie zaskarżonej decyzji oraz decyzji organu pierwszej instancji sprowadziłoby niebezpieczeństwo powstania szkody, tym bardziej szkody znacznych rozmiarów, lub wywołałoby trudne do odwrócenia skutki. Podnoszona w skardze okoliczność, iż w efekcie wydania decyzji przez organy obu instancji struktura gospodarstwa rolnego skarżącej ulegnie niekorzystnym przekształceniom, również nie stanowi o niebezpieczeństwie wywołania skutków, o jakich mowa w art. 61 § 3 ww. ustawy (por. postanowienie WSA w Lublinie z dnia 10 września 2008 r., sygn. akt II SA/Lu 490/08 - niepubl.).
Sąd nie dopatrzył się także z urzędu okoliczności przemawiających za wstrzymaniem wykonania zaskarżonej decyzji oraz decyzji Starosty z dnia [..]
Zgodnie natomiast z art. 61 § 6 p.p.s.a. postanowienie o wstrzymaniu wykonania aktu lub czynności upada wraz z wydaniem przez Sąd orzeczenia kończącego postępowanie w pierwszej instancji. Skutek ten wywołuje każde orzeczenie kończące postępowanie, a więc zarówno wyrok uwzględniający skargę, jak i oddalający ją, a także postanowienie kończące postępowanie w sprawie. W przypadku uwzględnienia skargi Sąd w wyroku określa, czy i w jakim zakresie zaskarżony akt lub czynność nie mogą być wykonane. Rozstrzygnięcie to natomiast traci moc z chwilą uprawomocnienia wyroku (art. 152 p.p.s.a.).
Z powyższych względów należało orzec, jak w postanowieniu.