Starszy referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie Jarosław Harczuk po rozpoznaniu w dniu 18 lutego 2016 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku adwokata A. S. o przyznanie wynagrodzenia za pomoc prawną świadczoną z urzędu w sprawie ze skargi Z. W. w przedmiocie wymierzenia Wójtowi Gminy Niemce grzywny za niewykonanie wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia [...] grudnia 2014 r., sygn. akt II SA/Lu 61/14 p o s t a n a w i a przyznać adwokatowi A. S. od Skarbu Państwa (Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie) kwotę [...](dwieście dziewięćdziesiąt pięć 20/100) złotych, w tym 55,20 (pięćdziesiąt pięć 20/100) złotych należnego podatku od towarów i usług, tytułem wynagrodzenia za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej.
Aplikant adwokackie M. B. działając z upoważnienia adwokata A. S. wyznaczonej pełnomocnikiem z urzędu skarżącego wniosła o przyznanie wynagrodzenia za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej. Wniosek powyższy zawiera oświadczenie z treści, którego wynika, że wynagrodzenie nie zostało uiszczone w całości ani w części. Do wniosku dołączono potwierdzenie nadania przesyłki poleconej na adres skarżącego opiewające na kwotę [...]złotych oraz odpis opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej.
Starszy referendarz sądowy stwierdził, że:
Stosownie do unormowania art. 250 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity: Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm., zwana dalej "p.p.s.a.") wyznaczony adwokat, radca prawny, doradca podatkowy lub rzecznik patentowy otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów, radców prawnych, doradców podatkowych albo rzeczników patentowych w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków. W niniejszej sprawie aktem normatywnym określającym zasady przyznawania wynagrodzenia za czynności podejmowane przez adwokata jest rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz.U. z 2015 r. poz. 1801) zwane dalej "rozporządzeniem". Jak bowiem wynika z jego paragrafu 22 ma ono zastosowanie do spraw, które zostały wszczęte i w których postępowanie zostało zakończone w danej instancji przed dniem jego wejścia w życie, to jest dniem 1 stycznia 2016 r. (§23 rozporządzenia). Postanowienie odrzucające w niniejszej sprawie skargę zostało wydane w dniu 9 grudnia 2015 r. Zatem orzeczenie kończące postępowanie w pierwszej instancji zostało wydane przed wejściem w życie rozporządzenia.
Stosownie do unormowania § 2 rozporządzenia koszty nieopłaconej pomocy prawnej ponoszone przez Skarb Państwa obejmują opłatę ustaloną zgodnie z przepisami rozporządzenia (pkt. 1) oraz niezbędne i udokumentowane wydatki adwokata (pkt. 2). Sposób ustalania wysokości opłaty, o której stanowi §2 pkt 1 normuje § 4 rozporządzenia. Zgodnie jego ustępem pierwszym opłatę ustala się w wysokości co najmniej 1/2 opłaty maksymalnej określonej w rozdziałach 2-4, przy czym nie może ona przekraczać wartości przedmiotu sprawy. Ustęp drugi tego paragrafu stanowi zaś, że ustalenie opłaty w wysokości wyższej niż określona w ust. 1, a nieprzekraczającej opłaty maksymalnej następuje z uwzględnieniem stopnia zawiłości sprawy oraz nakładu pracy adwokata oraz wkładu jego pracy w przyczynienie się do wyjaśnienia i rozstrzygnięcia sprawy, a w szczególności czasu poświęconego na przygotowanie się do prowadzenia sprawy, liczby stawiennictw w sądzie, w tym na rozprawach i posiedzeniach, czynności podjętych w sprawie, w tym czynności podjętych w celu polubownego rozwiązania sporu, również przed wniesieniem pozwu, wartości przedmiotu sprawy, wkładu pracy adwokata w przyczynienie się do wyjaśnienia okoliczności faktycznych, jak również do wyjaśnienia i rozstrzygnięcia istotnych zagadnień prawnych budzących wątpliwości w orzecznictwie i doktrynie, a także trybu i czasu prowadzenia sprawy, obszerności zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, w szczególności dopuszczenie i przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego lub biegłych sądowych, dowodu z zeznań świadków, dowodu z dokumentów o znacznym stopniu skomplikowania i obszerności.