Starszy referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie Jarosław Harczuk po rozpoznaniu w dniu 15 stycznia 2018 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku Z. W. o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym poprzez ustanowienie adwokata w sprawie ze skargi Z. W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w L. z dnia [...] r., Nr [...] w przedmiocie usług opiekuńczych p o s t a n a w i a umorzyć postępowanie o przyznanie prawa pomocy.
Stosownie do art. 249a ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity: Dz.U. z 2017 r. poz. 1369 ze zm., zwanej dalej "p.p.s.a.") jeżeli strona cofnie wniosek lub rozpoznanie wniosku stało się zbędne, postępowanie w sprawie przyznania prawa pomocy umarza się. Postanowieniem starszego referendarza sądowego Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 23 listopada 2016 r., sygn. akt II SA/Lu 531/16 przyznano Z. W. prawo pomocy w zakresie częściowym poprzez ustanowienie radcy prawnego. Z. W. na druku PPF z dnia 9 grudnia 2017 r. ponownie wystąpił o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym poprzez ustanowienie profesjonalnego pełnomocnika procesowego tym razem adwokata. Skoro jednak w toku niniejszego postępowania przyznano już Z. W. prawo pomocy w zakresie częściowym poprzez ustanowienie profesjonalnego pełnomocnika procesowego zbędnym stało się ponowne rozpoznanie jego wniosku o przyznanie prawa pomocy w tym samym zakresie, w którym prawo pomocy zostało już przyznane. Przy czym bez znaczenie pozostaje tu to, że uprzedni wniosek o przyznanie prawa pomocy dotyczył stanowienia radcy prawnego a obecny adwokata. Zarówno bowiem radca prawny jak i adwokat to profesjonalni pełnomocnicy procesowi mogący reprezentować skarżącego w toku niniejszego postępowania. Z tych powodów działając na podstawie art. 249a p.p.s.a. umorzono postępowanie o przyznanie Z. W. prawa pomocy w zakresie częściowym poprzez ustanowienie adwokata.
Wobec powyższego orzeczono jak na wstępie postanowienia.