Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie Erwin Srebrny po rozpoznaniu w dniu 1 czerwca 2009 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Z.W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] 2007 r., nr [...] w przedmiocie zasiłku celowego - w zakresie wniosku adwokata [...] o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu za sporządzenie i wniesienie skargi kasacyjnej oraz zwrot wydatków postanawia: odmówić adwokatowi [...] przyznania wynagrodzenia za sporządzenie i wniesienie skargi kasacyjnej oraz zwrotu wydatków.
Postanowieniem z dnia 22 stycznia 2008r. /k. nr 40/ przyznano skarżącemu prawo pomocy poprzez ustanowienie adwokata. W wykonaniu powyższego postanowienia, Okręgowa Rada Adwokacka zawiadomiła sąd, że w sprawie niniejszej dla skarżącego wyznaczono adwokata [...], któremu skarżący udzielił stosownego pełnomocnictwa /k. nr 59./ Wyrokiem z dnia 26 marca 2008 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie uchylił zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję organu I instancji oraz przyznał pełnomocnikowi stosowne wynagrodzenie.
Pełnomocnik skarżącego sporządził i wniósł datowaną na 23 maja 2009r. skargę kasacyjną od wyroku sądu, w której zawarł wniosek o zasądzenie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej świadczonej z urzędu za jej sporządzenie i wniesienie. W toku postępowania, pełnomocnik wnioskami z dnia 24 września 2008 r. i 5 marca 2009 r. ponownie wnosił o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielnej z urzędu za sporządzenie i wniesienie skargi kasacyjnej oraz o zwrot niezbędnych i udokumentowanych wydatków. Postanowieniem z dnia 24 kwietnia 2009 r., sygn. akt
I OSK 892/08 Naczelny Sąd Administracyjny odrzucił skargę kasacyjną sporządzoną przez pełnomocnika strony ustanowionego z urzędu.
Referendarz sądowy stwierdził, co następuje:
W myśl art. 250 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), zwanej dalej "ppsa" wyznaczony adwokat [...] otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów [...] w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków. Do czynności, o których mowa w tym przepisie, należy także sporządzenie i wniesienie skargi kasacyjnej. Zgodnie z unormowaniem § 2 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. Nr 163, poz. 1348 ze zm.), zasądzając opłatę za czynności adwokata z tytułu zastępstwa prawnego, sąd bierze pod uwagę niezbędny nakład pracy adwokata, a także charakter sprawy i wkład pracy adwokata w przyczynienie się do jej wyjaśnienia i rozstrzygnięcia. Stosownie natomiast do art.
29 ust. 1 ustawy z 26 maja 1982 r. Prawo o adwokaturze (t. jedn. - Dz.U. z 2002r., Nr 123, poz. 1058 ze zm.), koszty nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu ponosi Skarb Państwa. Tak więc wynagrodzenie, o którym mowa w art. 250 ppsa. w związku z § 2 pkt 1 powołanego rozporządzenia dotyczy tylko pomocy "udzielonej" (por. postanowienie SN z 12 lutego 1999r., II CKN 341/98 /OSNC 1999, nr 6, s. 123/; postanowienie SN z 21 czerwca 2007r., III KK 200/07 /OSNwSK 2007/1/1378/, Lex nr 459865).
Odnosząc to na grunt niniejszej sprawy stwierdzić należy, że wniosek adwokata o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu za sporządzenie i wniesienie skargi kasacyjnej oraz zwrot wydatków, nie zasługuje na uwzględnienie. Podnieść należy, że wszelkie wydatki pochodzące z budżetu państwa powinny mieć swoje racjonalne uzasadnienie. Powyższe oznacza, obowiązek ustalenia, czy pomoc prawna rzeczywiście została udzielona, bowiem ciężar finansowy związany z wynagrodzeniem pełnomocnika z urzędu, przejmuje na siebie Skarb Państwa.
W sprawie niniejszej postanowieniem z dnia 24 kwietnia 2009r., sygn. akt I OSK 892/08 Naczelny Sąd Administracyjny orzekł o odrzuceniu skargi kasacyjnej sporządzonej przez pełnomocnika strony ustanowionego z urzędu, uznając ją za niedopuszczalną. Profesjonalny pełnomocnik odpowiada za treść i formę składanych przez siebie pism procesowych, co odnosi się zwłaszcza do formy pisma, tylko bowiem pismo prawidłowe pod względem formalnym daje podstawę do jego merytorycznego rozpoznania. Jeżeli pismo zawierające wady formalne nie wywołało żadnych skutków (np. gdy skarga kasacyjna została odrzucona jak w sprawie niniejszej), to nie można przyjąć, że czynność, za którą pełnomocnik domaga się wynagrodzenia, została w istocie zrealizowana. Powyższe skutkuje tym, że nie można uznać nakładu pracy adwokata za nakład niezbędny oraz że pomoc została faktycznie udzielona (nie doszło do merytorycznego rozpoznania skargi).
W związku z powyższym, Skarb Państwa nie może ponosić kosztów czynności procesowo wadliwych dokonanych przez profesjonalnego pełnomocnika. Mając powyższe na uwadze oraz na podstawie art. 258 § 2 pkt 8 ustawy ppsa, należało orzec jak w sentencji.