Sprawa ze skargi K. Z. o wznowienie postępowania sądowego zakończonego wyrokiem WSA w Lublinie , sygn. akt II SA/Lu 605/06 oraz o wznowienie postępowania sądowego zakończonego wyrokiem NSA , sygn. akt II OSK 840/07
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Grażyna Pawlos-Janusz po rozpoznaniu w dniu 3 grudnia 2008 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi K. Z. o wznowienie postępowania sądowego zakończonego wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 6 lutego 2007 r., sygn. akt II SA/Lu 605/06 oraz o wznowienie postępowania sądowego zakończonego wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 13 września 2007 r., sygn. akt II OSK 840/07 p o s t a n a w i a przekazać sprawę Naczelnemu Sądowi Administracyjnemu według właściwości.

Uzasadnienie

W dniu 11 sierpnia 2008 r. K. Z. złożyła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie skargę o wznowienie postępowania sądowego w sprawie ze skargi K. Z. na uchwałę Rady Gminy z dnia [...]. Nr [...] w przedmiocie zmian w planie zagospodarowania przestrzennego. Jako podstawę wznowienia skarżąca wskazała art. 271 pkt 2 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi i wyjaśniła, że nie była należycie reprezentowana w sprawie, gdyż [...] D. P. oparł skargę kasacyjna na przepisach ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym zamiast na przepisach ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym, co doprowadziło do jej oddalenia przez Naczelny Sąd Administracyjny.

Zarządzeniem z dnia 31 października 2008 r. Sąd wezwał pełnomocnika skarżącej J. Z. do wyjaśnienia w terminie 7 dni, czy skarżąca żąda wznowienia postępowania sądowego zakończonego wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 6 lutego 2007 r., sygn. akt II SA/Lu 605/06, czy postępowania sądowego zakończonego wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 13 września 2007 r., sygn. akt II OSK 840/07, czy też obu tych postępowań. Odpis tego zarządzenia doręczono pełnomocnikowi skarżącej w dniu 7 listopada 2008 r. (k.62).

W dniu 14 listopada 2008 r. pełnomocnik skarżącej złożył pismo, w którym wyjaśnił, że skarga złożona w niniejszej sprawie dotyczy wznowienia postępowania sądowego zakończonego wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 6 lutego 2007 r., sygn. akt II SA/Lu 605/06 oraz postępowania sądowego zakończonego wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 13 września 2007 r., sygn. akt II OSK 840/07.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie zważył, co następuje:

W myśl art. 275 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm., dalej: "ustawa"), do wznowienia postępowania z przyczyn nieważności właściwy jest sąd, który wydał zaskarżone orzeczenie, a jeżeli zaskarżono orzeczenia sądów obu instancji, właściwy jest Naczelny Sąd Administracyjny. Do wznowienia postępowania na innej podstawie właściwy jest sąd, który ostatnio orzekał w sprawie.

Skarżąca K. Z. żąda wznowienia postępowania sądowego zakończonego wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 6 lutego 2007 r., sygn. akt II SA/Lu 605/06 oraz postępowania sądowego zakończonego wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 13 września 2007 r., sygn. akt II OSK 840/07. Wskazana przez stronę skarżącą podstawa wznowienia określona w art. 271 pkt 2 ustawy, tj. brak należytej reprezentacji strony, odpowiada przesłance nieważności wskazanej w art. 183 § 2 pkt 5, tj. pozbawieniu strony możności obrony swych praw. Zgodnie zatem z powołanym art. 275 ustawy, sądem właściwym do rozpoznania skargi K. Z. jest Naczelny Sąd Administracyjny.

W tej sytuacji sprawa podlega przekazaniu Naczelnemu Sądowi Administracyjnemu na podstawie art. 59 § 1 ustawy, w myśl którego jeżeli do rozpoznania sprawy właściwy jest inny sąd administracyjny, sąd, który stwierdzi swą niewłaściwość, przekaże postanowieniem sprawę właściwemu sądowi administracyjnemu.

Z tych względów Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie orzekł, jak w postanowieniu.

Strona 1/1