Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie Jarosław Harczuk po rozpoznaniu w dniu 23 lipca 2010 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku adwokata M. K. o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej świadczonej z urzędu powiększonych o należny podatek od towarów i usług w sprawie ze skargi A. S. i W. S. na decyzję Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...], Nr [...] w przedmiocie nakazu rozbiórki obiektu budowlanego p o s t a n a w i a przyznać adwokatowi M. K. od Skarbu Państwa (Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie) wynagrodzenie za sporządzenie i wniesienie skargi kasacyjnej w kwocie 146,40 (sto czterdzieści sześć 40/100) złotych, w tym tytułem należnego podatku od towarów i usług kwotę 26,40 (dwadzieścia sześć 40/100) złotych.
Adwokat M. K. wyznaczony pełnomocnikiem z urzędu skarżących wniósł o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej świadczonej z urzędu powiększonych o należny podatek od towarów i usług. Wniosek powyższy zawiera oświadczenie z treści, którego wynika, że koszty udzielonej pomocy prawnej nie zostały zapłacone w całości ani w części.
Referendarz sądowy stwierdził, że:
Stosownie do unormowania art. 250 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2002 r. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) zwanej dalej "p.p.s.a.", wyznaczony adwokat, radca prawny, doradca podatkowy lub rzecznik patentowy otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów, radców prawnych, doradców podatkowych albo rzeczników patentowych w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków. Aktem normatywnym określającym zasady przyznawania wynagrodzenia za czynności podejmowane przez adwokata jest rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz.U. z 2002 r. Nr 163, poz. 1348 ze zm.) zwane dalej "rozporządzeniem".
Zgodnie z unormowaniem §18 ust. 1 pkt 2 lit. b) rozporządzenia stawka minimalna wynosi w postępowaniu przed sądem administracyjnym drugiej instancji za sporządzenie i wniesienie skargi kasacyjnej albo za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej - 50 % stawki minimalnej określonej w pkt 1 tego paragrafu, a jeżeli nie prowadził sprawy ten sam adwokat w drugiej instancji - 75 % tej stawki, w obu przypadkach nie mniej niż 120 zł.
Biorąc pod uwagę przedmiot skargi, która zainicjowała niniejszej postępowanie, treść § 18 ust. 1 pkt 2 lit. b) rozporządzenia zgodnie, z którym wynagrodzenie za sporządzenie i wniesienie skargi kasacyjnej wynosi 50% stawki minimalnej określonej w §18 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia, jeżeli skargę kasacyjną sporządził i wniósł adwokat, który prowadził sprawę przed sądem pierwszej instancji jak i to, że wnioskodawca prowadził sprawę skarżących w toku pierwszoinstancyjnego postępowania sądowoadministracyjnego oraz, iż to on w toku postępowania w drugiej instancji sporządził i wniósł skargę kasacyjną stwierdzić należy, że wynagrodzenie, które wnioskodawca powinien otrzymać za sporządzenie i wniesienie skargi kasacyjnej wynosić będzie 50% stawki minimalnej określonej w § 18 ust. 1 pkt 1 lit. c) rozporządzenia. Stawka minimalna, o której stanowi § 18 ust. 1 pkt 1 lit. c) rozporządzenia wynosi 240 złotych. Tak, więc wynagrodzenie za sporządzenie i wniesienie skargi kasacyjnej wynosić będzie 50% z kwoty 240 złotych powiększone stosowanie do unormowania § 2 ust. 3 rozporządzenia o stawkę należnego podatek od towarów i usług wynoszącą dla tej usługi 22% (art. 41 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług - Dz.U. Nr 54, poz. 535 ze zm.). Wynagrodzenie to wynosić więc będzie łącznie z należnym podatkiem od towarów i usług 146,40 złotych.
Mając na względzie powyższe, działając na podstawie art. 250 i art. 258 § 2 pkt 8 p.p.s.a. oraz § 18 ust. 1 pkt 2 lit. b) rozporządzenia należało postanowić jak na wstępie.