Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Witold Falczyński po rozpoznaniu w dniu 6 maja 2010 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi G. R. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji dotyczącej przejęcia nieruchomości rolnej na własność Skarbu Państwa postanawia zwrócić z urzędu G. R. z sum budżetowych Skarbu Państwa (kasa Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie) kwotę 100 (sto) złotych tytułem nienależnie uiszczonych kosztów sądowych.
Wyrokiem z dnia 11 lutego 2009 r. sygn. akt II SA/Lu 620/08 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie, oddalił skargę G. R. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] r., nr [...].
W przewidzianym ustawą terminie pełnomocnik skarżącego wniósł skargę kasacyjną od ww. wyroku, do której załączył dowód uiszczenia wpisu od skargi kasacyjnej w kwocie 100 złotych.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z przepisem art. 239 pkt 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), dalej p.p.s.a., strona, której przyznane zostało prawo pomocy w postępowaniu przed sądem administracyjnym, w zakresie określonym w prawomocnym postanowieniu o przyznaniu tego prawa, nie ma obowiązku uiszczenia kosztów sądowych.
Bezspornym w przedmiotowej sprawie jest, iż postanowieniem referendarza sądowego z dnia 5 listopada 2009 r. (II SA/Lu 620/08) skarżącemu zostało przyznane prawo pomocy w zakresie całkowitym poprzez zwolnienie w całości od kosztów sądowych i ustanowienia radcy prawnego.
W związku z powyższym uiszczony przez pełnomocnika skarżącego wpis od skargi kasacyjnej należało uznać za opłatę sądową uiszczoną nienależnie.
Stosownie natomiast do przepisu art. 225 p.p.s.a. opłatę prawomocnie uchyloną w całości lub w części postanowieniem sądu oraz różnicę między kosztami pobranymi a kosztami nienależnymi, a także pozostałość zaliczki wpłaconej na pokrycie wydatków zwraca się stronie z urzędu na jej koszt.
W tym stanie rzeczy, na podstawie art. 225 i art. 239 pkt 4 p.p.s.a. orzeczono jak w sentencji postanowienia.