Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jerzy Dudek po rozpoznaniu w dniu 26 lipca 2012 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi D. S. na decyzję Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w [...] z dnia [...] r., nr [...] w przedmiocie pozwolenia na użytkowanie obiektu budowlanego postanawia odrzucić skargę.
W dniu 13 lipca 2012 r. D. S. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie skargę na decyzję Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w [...] z dnia [...] r., nr [...] w przedmiocie pozwolenia na użytkowanie obiektu budowlanego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
W myśl art. 52 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270, zwanej dalej p.p.s.a.), skargę do sądu administracyjnego można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeśli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie.
Zgodnie z treścią art. 52 § 2 p.p.s.a., poprzez wyczerpanie środków zaskarżenia rozumieć należy sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia, taki jak zażalenie, odwołanie lub wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, przewidziany w ustawie.
W związku z powyższym, skoro, wbrew pouczeniu zamieszczonemu w treści decyzji Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w [...] z dnia [...] r., nr [...], D.S. wniosła skargę na decyzję wydaną w pierwszej instancji do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie zamiast skorzystać z przysługującego jej zwykłego środka zaskarżenia w postaci odwołania do [...]Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w [...], to nie został wyczerpany w sprawie tok instancji administracyjnej.
Z uwagi na to, iż skarżąca nie wyczerpała środków zaskarżenia, które przysługiwały jej w postępowaniu administracyjnym, skarga podlega odrzuceniu jako niedopuszczalna na podstawie art. 58 §1 pkt 6 p.p.s.a.
Mając powyższe na względzie, orzeczono jak w sentencji.