Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Bogusław Wiśniewski po rozpoznaniu w dniu 14 czerwca 2017 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi R. O. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...]., Nr [...] w przedmiocie odmowy wydania zaświadczenia; w zakresie wniosku skarżącej o przywrócenie terminu do doręczenia orzeczenia z uzasadnieniem p o s t a n a w i a odrzucić wniosek.
Postanowieniem z dnia 13 stycznia 2016 r., sygn. akt II SA/Lu 631/15 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie odrzucił skargę R. O. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] r., Nr [...] w przedmiocie odmowy wydania zaświadczenia.
W piśmie z dnia 29 maja 2017 r. skarżąca wskazała, że nadal nie zostało doręczone jej rozstrzygnięcie w niniejszej sprawie, w związku z tym składa wniosek o doręczenie orzeczenia z uzasadnieniem, a w przypadku niezbędności składa również wniosek o przywrócenie terminu do złożenia ww. wniosku. Uzasadniając żądanie przywrócenia terminu do dokonania opisanej wyżej czynności wnioskodawczyni podniosła, że nie dokonała czynności w terminie z uwagi na "ciężki stan zdrowia".
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Na wstępie należy zauważyć, że przywrócenie terminu do dokonania przez stronę czynności w postępowaniu sądowoadministracyjnym może odnosić się jedynie do takich czynności procesowych, które zostały dopuszczone przepisami ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. 2016 r., poz. 718 ze m., dalej jako "p.p.s.a.") i dla których ustanowiony został termin do ich dokonania (art. 86 § 1 p.p.s.a.).
Odnosząc powyższe stwierdzenie do żądania skarżącej zawartego w piśmie dnia 29 maja 2017 r. należy wskazać, iż żądanie przywrócenia terminu do złożenia wniosku i sporządzenia uzasadnienia postanowienia w niniejszej sprawie nie jest dopuszczalne, skoro uzasadnienie tego postanowienia sporządzone zostało przez sąd z urzędu. Zgodnie bowiem z art. 163 § 2 p.p.s.a postanowienia wydane na posiedzeniu niejawnym sąd doręcza z urzędu stronom. Gdy stronie przysługuje środek zaskarżenia, postanowienie należy doręczyć z uzasadnieniem. Doręczając postanowienie należy pouczyć stronę występującą w sprawie bez adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego o dopuszczalności, terminie i sposobie wniesienia środka odwoławczego.
Powyższe oznacza więc, że w sprawach, w których sąd wydał postanowienie na posiedzeniu niejawnym, uzasadnienie tego orzeczenia sporządza się (gdy przysługuje środek zaskarżenia) i doręcza z urzędu, a strona wówczas nie ma obowiązku składania wniosku w tym przedmiocie.
Nie mogła zatem skarżąca w niniejszej sprawie uchybić terminowi do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia przedmiotowego postanowienia, skoro ustawa Prawo o postępowaniu przed sądu administracyjnymi nie przewiduje w ogóle konieczności składania żądania dotyczącego sporządzenia uzasadnienia postanowienia w sytuacji, gdy sąd odrzuci skargę.
Dodatkowo należy wskazać, że jak wynika z art. 86 § 1 p.p.s.a., przywrócić można tylko termin do dokonania czynności przez stronę, a nie przez sąd. Nie można więc nigdy przywrócić terminu do doręczenia uzasadnienia postanowienia (por. wyrok NSA z dnia 27 października 2015 r., sygn. akt II OZ 1003/15, opubl. CBOSA). Nie oznacza to, że sąd nie ma możliwości naprawienia błędu polegającego na nieprawidłowym doręczeniu postanowienia wraz z uzasadnieniem (o ile błąd taki miał miejsce).