Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Bogusław Wiśniewski po rozpoznaniu w dniu 14 czerwca 2017 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi R. O. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego L. z dnia [...] r., Nr [...] w przedmiocie usług opiekuńczych; w zakresie wniosku skarżącej o przywrócenie terminu do sporządzenia i doręczenia uzasadnienia wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z dnia 14 marca 2016 r., sygn. akt II SA/Lu 636/15 p o s t a n a w i a odrzucić wniosek.
Wyrokiem z dnia 14 marca 2016 r., sygn. akt II SA/Lu 636/15, wydanym na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie oddalił skargę R. O. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego L. z dnia [...] r., Nr [...] w przyznania usług opiekuńczych. Odpis sentencji wyroku został doręczony w dniu 4 kwietnia 2016 r. w trybie art. 73 ustawy z dnia Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (k. 65 akt sądowych).
W piśmie z dnia 29 maja 2017 r. skarżąca wskazała, że nadal nie zostało doręczone jej rozstrzygnięcie w niniejszej sprawie, w związku z tym składa wniosek o doręczenie orzeczenia z uzasadnieniem, a w przypadku niezbędności składa również wniosek o przywrócenie terminu do złożenia ww. wniosku. Uzasadniając żądanie przywrócenia terminu do dokonania opisanej wyżej czynności wnioskodawczyni podniosła, że nie dokonała czynności w terminie z uwagi na "ciężki stan zdrowia". Wskazała, że ma 87 lat, jest kaleką i jej stan fizyczny się nie poprawia, ma stwierdzone wiele chorób, które "nadal powodują zaburzenia zdrowia psychicznego oraz dysfunkcję chodu".
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.; dalej p.p.s.a.) jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu. Pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu winno być wniesione w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu (art. 87 § 1 p.p.s.a.). W piśmie tym należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu (art. 87 § 2 p.p.s.a.).
Z akt sprawy wynika, że termin do złożenia wniosku o sporządzenie i doręczenie uzasadnienia upływał 11 kwietnia 2016 r. (tj. liczony od dnia doręczenia wyroku). Skarżąca wniosek o przywrócenie terminu złożyła natomiast dopiero 29 maja 2017 r.
Należy zauważyć, że stosownie do art. 87 § 5 p.p.s.a. po upływie roku od uchybionego terminu, jego przywrócenie jest dopuszczalne tylko w przypadkach wyjątkowych. Wprawdzie ustawa p.p.s.a. nie precyzuje, co należy rozumieć pod tym pojęciem, ale niewątpliwie nie może być ono rozumiane rozszerzająco jak każdy przypadek (por. postanowienie NSA z 12 lipca 2011 r., sygn. akt II GZ 273/11, CBOSA). W orzecznictwie przyjmuje się, że chodzi o nadzwyczajną sytuację uniemożliwiającą działanie strony w normalnym trybie, tj. z zachowaniem terminów do dokonywania czynności procesowych (por. postanowienia NSA z 7 grudnia 2011 r., sygn. akt I OZ 991/11, z 5 marca 2013 r., sygn. akt II OZ 109/13). W szczególności może to dotyczyć nieprzewidywalnych okoliczności takich jak, długotrwała poważna klęska żywiołowa, czy inne nie dające się przewidzieć wydarzenia.
Taka jednak sytuacja w rozpoznawanej sprawie nie miała miejsca. Z treści wniosku o przywrócenie terminu wynika, że przyczyną uchybienia terminu jest długotrwała trudna sytuacja zdrowotna skarżącej, która nie rokuje nadziei na poprawę. Jednocześnie z wniosku wynika, że taki stan zdrowia utrzymuje się u skarżącej od dawna. W żadnym zatem razie nie można uznać, że jest to wyjątkowy przypadek w rozumieniu powołanego art. 87 § 5 p.p.s.a.
W orzecznictwie i doktrynie postępowania sądowoadministracyjnego przyjmuje się, że kwestia dopuszczalności przywrócenia terminu po upływie roku od jego uchybienia stanowi przesłankę dotyczącą postępowania, należy więc do warunków dopuszczalności rozpoznania wniosku o przywrócenie terminu, a nie do przesłanek merytorycznych, czyli do warunków zasadności tego wniosku. Skoro tak, to złożenie wniosku o przywrócenie terminu po upływie roku od jego uchybienia bez zaistnienia wyjątkowego przypadku powoduje, że wniosek taki podlega odrzuceniu jako niedopuszczalny na podstawie art. 88 p.p.s.a., a nie oddaleniu (por. postanowienia NSA z 30 maja 2008 r., sygn. akt I FZ 140/08, z 5 sierpnia 2008 r., sygn. akt I OZ 580/10, CBOSA).
Mając powyższe na uwadze, na podstawie art. 88 w związku z art. 87 § 5 p.p.s.a., wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia wniosku o sporządzenie i doręczenie uzasadnienia wyroku należało odrzucić.