Wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym poprzez ustanowienie adwokata w sprawie ze skargi na postanowienie SKO w przedmiocie zawieszenia postępowania w sprawie przyznania usług opiekuńczych
Sentencja

Starszy referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie Jarosław Harczuk po rozpoznaniu w dniu 3 września 2018 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku T. W. o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym poprzez ustanowienie adwokata w sprawie ze skargi T. W. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] r., Nr [...] w przedmiocie zawieszenia postępowania w sprawie przyznania usług opiekuńczych p o s t a n a w i a odmówić przyznania prawa pomocy.

Inne orzeczenia o symbolu:
6322 Usługi opiekuńcze, w tym skierowanie do domu pomocy społecznej
Inne orzeczenia z hasłem:
Prawo pomocy
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Samorządowe Kolegium Odwoławcze
Uzasadnienie

Skarżąca, w zakreślonym terminie (data na prezentacie), na druku PPF wniosła o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym poprzez ustanowienie adwokata. Wniosek uzasadniła tym, że samodzielnie prowadzi gospodarstwo domowe, utrzymuje się ze świadczenia z [...] w kwocie [...]złotych netto z czego kwotę [...]złotych przeznacza na zobowiązania względem W. K. zaś kwotę [...]złotych na wydatki bytowe oraz leczenie i pomoc osób drugich. Skarżąca oświadczyła, że posiada długi, których nie sprecyzowała co do rodzaju i wysokości oraz, iż pozostaje w skrajnym ubóstwie.

Skarżącą wezwano do nadesłania aktualnej decyzji określającej wysokość pobieranego świadczenia emerytalnego lub odcinka świadczenia za ostatni miesiąc ewentualnie kserokopii tych dokumentów, oświadczenia wskazującego tytuł prawny do zajmowanego lokalu mieszkalnego, jego powierzchnię oraz powierzchnię działki, na której jest posadowiony, oświadczenia wskazującego na wielkość pomocy finansowej otrzymanej z pomocy społecznej oraz innej pomocy za okres ostatnich trzech miesięcy oraz tytułów egzekucyjnych ciążących na skarżącej bądź ich kserokopii.

W odpowiedzi na wezwanie skarżąca w piśmie z dnia 23 sierpnia 2018 r. oświadczyła, że nie posiada decyzji wskazującej wysokość pobieranego przez nią świadczenia, gdyż łożyła ją w ośrodku pomocy społecznej, nie posiada żadnego tytułu prawnego do zamieszkiwanej nieruchomości, którą stanowi budynek wzniesiony w [...] r., który obecnie wymaga gruntownego remontu, a w którym zajmuje lokal o powierzchni [...] m2. Budynek posadowiono na działce o powierzchni [...] arów. Ponadto skarżąca oświadczyła, że nie posiada żądanych od niej tytułów egzekucyjnych, gdyż od lat je niszczy oraz dokumentów wskazujących na wysokość pomocy otrzymywanej z pomocy społecznej. Skarżąca podkreśliła, że jej możliwości płatnicze powinny być znane referendarzowi sądowemu z urzędu.

Starszy referendarz sądowy stwierdził, że:

W myśl art. 252 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity: Dz.U. z 2018 r. poz. 1302, zwanej dalej "p.p.s.a.") wniosek o przyznanie prawa pomocy powinien zawierać oświadczenie strony obejmujące dokładne dane o stanie majątkowym i dochodach, a jeżeli wniosek składa osoba fizyczna, ponadto dokładne dane o stanie rodzinnym oraz oświadczenie strony o niezatrudnieniu lub niepozostawaniu w innym stosunku prawnym z adwokatem, radcą prawnym, doradcą podatkowym lub rzecznikiem patentowym. Referendarz sądowy analizując druk PPF złożony w niniejszej sprawie oraz druk złożony w sprawie o sygn. akt II SAB/Lu 101/17 oraz w szeregu innych sprawach, w których w postępowaniu przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Lublinie skarżąca wnosiła o przyznanie prawa pomocy stwierdził, że znacznie zwiększyły się wydatki skarżącej, przy czym nie wskazuje ona na przyczynę takiego stanu rzeczy, brak jest informacji dotyczącej zamieszkiwanej przez skarżącą nieruchomości oraz jakichkolwiek informacji o ciążących na skarżącej zobowiązanych. Ponadto referendarzowi sądowemu z urzędu wiadomo jest o tym, że skarżąca korzysta w szerokim zakresie z różnego rodzaju wsparcia otrzymywanego z pomocy społecznej, przy czym nie zamieszcza żadnych informacji o tym na druku PPF. W tym kontekście wątpliwości budzi również wysokość ponoszonych kosztów utrzymania ([...] złotych, przy dochodzie w wysokości [...] złotych netto). Skarżąca uchyliła się od wykonania wezwania, oświadczając w piśmie z dnia 23 sierpnia 2018 r., że nie posiada żądanych od niej dokumentów (decyzji dotyczącej świadczenia, tytułów egzekucyjnych), nie posiada tytułu prawnego do nieruchomości, w której znajduje się zamieszkiwany przez nią lokal a o jej możliwościach płatniczych referendarz sądowy powinien wiedzieć z urzędu. Artykuł 255 p.p.s.a. stanowi, że jeżeli oświadczenie strony zawarte we wniosku, o którym mowa w art. 252, okaże się niewystarczające do oceny jej rzeczywistego stanu majątkowego i możliwości płatniczych oraz stanu rodzinnego lub budzi wątpliwości, strona jest obowiązana złożyć na wezwanie, w zakreślonym terminie, dodatkowe oświadczenie lub przedłożyć dokumenty źródłowe dotyczące jej stanu majątkowego, dochodów lub stanu rodzinnego. Niewypełnienie obowiązku, o którym stanowi art. 255 p.p.s.a. uzasadnia odmowę przyznania prawa pomocy (por. postanowienie NSA z dnia 8 listopada 2011 r., sygn. akt I OZ 828/11 - Lex nr 1069744; postanowienie NSA z dnia 25 listopada 2011 r., sygn. akt I OZ 885/11 - Lex nr 1069781, czy postanowienie NSA z dnia 12 stycznia 2012 r., sygn. akt II GZ 553/11 - Lex nr 1107595). Stosownie bowiem do unormowania art. 246 § 1 pkt 1 i 2 p.p.s.a. to na stronie wnoszącej o przyznanie prawa pomocy spoczywa obowiązek dokładnego wykazania, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania bądź, iż nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny. Z zestawienia brzmienia art. 252 § 1 p.p.s.a. oraz art. 246 § 1 pkt 1 i 2 p.p.s.a. wynika, że przyznać prawo pomocy w zakresie całkowitym jak i częściowym można jedynie wówczas, gdy strona dokładnie wykaże, w jakiej znajduje się sytuacji materialnej. W przedmiotowej sprawie skarżąca nie uprawdopodobniła zaś jakie są jej rzeczywiste dochody oraz koszty utrzymania koniecznego jak i ciążące na niej zobowiązania. Przy czym nie tłumaczy tego to, że skarżąca nie posiada żądanych od niej dokumentów bądź, iż je niszczy. Nie uprawdopodobnienie przez skarżącą wysokości stałych miesięcznych kosztów utrzymania koniecznego oraz realnej wysokości dochodów uniemożliwia ocenę tego, jakie są jej realne możliwości płatnicze a tym samym, czy poniesienie kosztów ustanowienia adwokata z wyboru spowoduje uszczerbek w jej kosztach utrzymania koniecznego (por. postanowienie NSA z dnia 9 grudnia 2011 r., sygn. akt I OZ 1003/11 - Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych). Z tego powodu referendarz sądowy odmówił przyznania skarżącej prawa pomocy poprzez ustanowienie adwokata.

Mając na względzie powyższe, referendarz sądowy działając na podstawie art. 258 § 2 pkt 7 p.p.s.a. i art. 246 § 1 pkt 2 p.p.s.a. orzekł jak na wstępie postanowienia.

Strona 1/1
Inne orzeczenia o symbolu:
6322 Usługi opiekuńcze, w tym skierowanie do domu pomocy społecznej
Inne orzeczenia z hasłem:
Prawo pomocy
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Samorządowe Kolegium Odwoławcze