Wniosek o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej w sprawie ze skargi na decyzję Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w przedmiocie umorzenia postępowania administracyjnego w sprawie odmowy wydania nakazu rozbiórki
Sentencja

Starszy Referendarz Sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie - Anna Puton-Mazurkiewicz po rozpoznaniu w dniu 3 kwietnia 2015 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku adwokata D. P. o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej w sprawie ze skargi A. M. na decyzję Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] r., nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania administracyjnego w sprawie odmowy wydania nakazu rozbiórki postanawia: przyznać adwokatowi D. P. od Skarbu Państwa (Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie) tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu łącznie kwotę 151,80 zł (sto pięćdziesiąt jeden złotych i osiemdziesiąt groszy), na którą składa się: kwota 147,60 zł (sto czterdzieści siedem złotych i sześćdziesiąt groszy) tytułem wynagrodzenia, w tym 27,60 zł (dwadzieścia siedem złotych i sześćdziesiąt groszy) należnego podatku od towarów i usług oraz kwota 4,20 zł (cztery złote i dwadzieścia groszy) tytułem niezbędnych i udokumentowanych wydatków.

Uzasadnienie

Adwokat D. P. wyznaczony przez Okręgową Radę Adwokacką w [...] pełnomocnikiem z urzędu skarżącego, w dniu 20 marca 2015 r. wniósł o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej według norm prawem przepisanych w związku ze sporządzeniem opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej. Złożony wniosek zawierał oświadczenie, iż opłaty nie zostały zapłacone w całości, ani w części. Do niniejszego wniosku dołączono odpis opinii oraz dowód przesłania stronie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej.

Referendarz sądowy stwierdził, co następuje:

Zgodnie z art. 250 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), zwanej dalej p.p.s.a., wyznaczony adwokat [...] otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów [...] w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków. Stosownie do § 18 ust. 1 pkt 2 lit. b rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r., poz. 461), dalej jako rozporządzenie, stawka minimalna w postępowaniu przed sądami administracyjnymi za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej wynosi 50 % stawki minimalnej, określonej w pkt 1 (wynoszącej 240 zł), a jeżeli nie prowadził sprawy ten sam adwokat w drugiej instancji - 75% tej stawki, w obu przypadkach nie mniej niż 120 zł. Zatem wynagrodzenie adwokata za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej, który prowadził sprawę w I instancji, wynosi 120 złotych netto. Wynagrodzenie to należy powiększyć o stawkę podatku od towarów i usług w wysokości 23 %, zgodnie z § 2 ust. 3 powołanego wyżej rozporządzenia w związku z art. 41 ust. 1 i art. 146a pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz.U. z 2011 r., Nr 177, poz. 1054 ze zm.). Stąd kwota należna pełnomocnikowi z tytułu jego wynagrodzenia wynosi 147,60 złotych (120 zł + 27,60 zł należnego podatku od towarów i usług).

Kwota kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu ulega zwiększeniu o 4,20 zł tytułem zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków adwokata z uwagi na poniesione koszty korespondencji (§ 19 pkt 2 powołanego rozporządzenia).

Mając powyższe na uwadze oraz na podstawie art. 250, art. 258 § 2 pkt 8 p.p.s.a. w związku z § 2 ust. 3, § 18 ust. 1 pkt 2 lit. b i § 19 pkt 2 rozporządzenia, należało orzec jak na wstępie.

Art. 210.

§ 1.

Strona 1/1