Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Maciej Kierek po rozpoznaniu w dniu 7 września 2007 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi D.M.G. w przedmiocie wymierzenia grzywny Burmistrzowi Miasta oraz Kierownikowi Ośrodka Pomocy Społecznej za niewykonanie wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 23 września 2005r., sygn. akt II SAB/Lu 658/05 dotyczącego zasiłku celowego p o s t a n a w i a odrzucić skargę.
D. M. G. złożył skargę o wymierzenie grzywny Burmistrzowi Miasta oraz Kierownikowi Ośrodka Pomocy Społecznej za niewykonanie wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 23 września 2005r., sygn. akt II SAB/Lu 658/05 dotyczącego zasiłku celowego.
W świetle art. 154 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz.1270 ze zm.) w razie niewykonania wyroku uwzględniającego skargę na bezczynność oraz w razie bezczynności organu po wyroku uchylającym lub stwierdzającym nieważność aktu lub czynności strona, po uprzednim pisemnym wezwaniu właściwego organu do wykonania wyroku lub załatwienia sprawy, może wnieść skargę w tym przedmiocie żądając wymierzenia temu organowi grzywny. Wezwanie to jest warunkiem formalnym skargi wnoszonej w tym trybie, a jego niespełnienie uniemożliwia merytoryczne jej rozpoznanie. (art. 52 §1 ustawy)
Mając powyższy wymóg na uwadze Przewodniczący Wydziału zarządzeniem z dnia 17 sierpnia 2007r. wezwał skarżącego do usunięcia braków formalnych skargi poprzez wyjaśnienie czy wzywał organy do wykonania wyroku Sądu, a jeżeli tak, do nadesłania kopii tego pisma w terminie 7 dni pod rygorem odrzucenia skargi.
W odpowiedzi na zarządzenie, skarżący wyjaśnił, że wprawdzie wzywał różne organy do wykonania wyroku, ale nie wykonał kserokopii wezwań, gdyż nie stać go na to.
Skoro więc skarżący nie wykazał, iż zachował tryb przewidziany w art. 154 §1 cyt. ustawy i że dokonał wezwania organów do wykonania wyroku Sądu w sprawie II SA/Lu 658/05, to skarga o wymierzenie grzywny nie może być merytorycznie rozpoznana, lecz podlega odrzuceniu na podstawie art. 58 §1 pkt 6 cyt. ustawy.
Z powyższych względów Sąd orzekł, jak w sentencji.