Wojewódzki Sąd Administracyjnego w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Bogusław Wiśniewski po rozpoznaniu w dniu 27 grudnia 2010 r. w sprawie ze skargi B. R. na decyzję Burmistrza Miasta z dnia [...], Nr [...] w przedmiocie zwrotu należności z tytułu świadczeń z funduszu alimentacyjnego - w zakresie wniosku o przyznanie prawa pomocy p o s t a n a w i a umorzyć postępowanie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie po rozpoznaniu wniosku B. R., zwanego dalej "stroną skarżącą", z dnia 19 listopada 2010 r. o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym poprzez zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata, postanowieniem z dnia 30 listopada 2010 r. ustanowił dla strony skarżącej adwokata. Jednocześnie stronę skarżącą poinformowano o tym, że w sprawie niniejszej nie ma obowiązku ponoszenia kosztów sądowych.
Strona skarżąca na urzędowym formularzu wniosku o przyznanie prawa pomoc symbol PPF z dnia 17 grudnia 2010 r. ponownie wniosła o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym poprzez zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 161 § 1 pkt 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) zwanej dalej "p.p.s.a.", sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania, gdy postępowanie stało się bezprzedmiotowe.
W sprawie niniejszej strona skarżąca na mocy art. 239 pkt 1 lit. a) p.p.s.a. zwolniona jest od obowiązku ponoszenia kosztów sądowych zaś postanowieniem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 30 listopada 2010 r. ustanowiono dla niej w sprawie niniejszej adwokata. Strona skarżąca nie musi więc w toku niniejszego postępowania ponosić żadnych związanych z nim ciężarów finansowych. Nie musi ona ponosić jakichkolwiek jego kosztów. Tym samym jej wniosek o przyznanie prawa pomocy z dnia 17 grudnia 2010 r. jest bezprzedmiotowy w świetle unormowania art. 161 § 1 pkt 3 p.p.s.a. i nie podlega uwzględnieniu. Bezprzedmiotowe jest bowiem postępowanie w sprawie wpadkowej, która została już rozstrzygnięta na korzyść strony skarżącej (por. postanowienie NSA z dnia 25 marca 2009 r., sygn. akt I OZ 262/09 - Lex nr 564268).
Wobec powyższego, działając na podstawie art. 161 § 1 pkt 3 p.p.s.a. należało orzec jak na wstępie.