Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący - sędzia NSA Jerzy Dudek po rozpoznaniu w dniu [...] r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi M.K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie zmiany stanu wody na gruncie - w zakresie wniosku adwokata T. R. o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu p o s t a n a w i a: I. przyznać adwokatowi T. R. od Skarbu Państwa (Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie) kwotę 146,40 zł (sto czterdzieści sześć złotych i czterdzieści groszy) tytułem wynagrodzenia za czynności adwokackie świadczone w ramach pomocy prawnej z urzędu, w tym 26,40 zł (dwadzieścia sześć złotych i czterdzieści groszy) należnego podatku od towarów i usług oraz kwotę 3,76 zł (trzy złote i siedemdziesiąt sześć groszy) tytułem zwrotu niezbędnych udokumentowanych wydatków; II. odmówić adwokatowi T. R. przyznania kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu w pozostałym zakresie.
Postanowieniem z dnia [...] r. referendarz sądowy WSA w Lublinie przyznał adwokatowi T.i R. od Skarbu Państwa (Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie) kwotę 146,40 zł (sto czterdzieści sześć złotych i czterdzieści groszy) tytułem wynagrodzenia za czynności adwokackie w ramach pomocy prawnej z urzędu, w tym 26,40 zł (dwadzieścia sześć złotych i czterdzieści groszy) należnego podatku od towarów i usług oraz kwotę 3,76 zł (trzy złote i siedemdziesiąt sześć groszy) tytułem zwrotu niezbędnych udokumentowanych wydatków.
Odpis tego postanowienia doręczono pełnomocnikowi skarżącej w dniu [...] r. W dniu [...] r. złożył on sprzeciw, zarzucając, iż postanowienie to narusza § 20 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz.U. Nr 163, poz. 1348 ze zm.; dalej: "rozporządzenie") w związku z art. 29 ustawy Prawo o adwokaturze, poprzez błędną wykładnię tego przepisu i w konsekwencji bezpodstawną odmowę prawa do uzupełnienia wniosku o przyznanie kosztów pomocy prawnej o oświadczenie o nieopłaceniu kosztów tej pomocy.
Sąd zważył, co następuje:
Stosownie do art. 260 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.; dalej: "p.p.s.a."), wobec wniesienia sprzeciwu w terminie, postanowienie z dnia 11 sierpnia 2009 r. utraciło moc. Sprawa podlega zatem rozpoznaniu przez sąd na posiedzeniu niejawnym.
Zgodnie z § 18 ust. 1 pkt 2 litera "b" rozporządzenia w zw. z art. 250 p.p.s.a., wynagrodzenie adwokata za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej w rozpoznawanej sprawie, po podwyższeniu na podstawie § 2 ust. 3 rozporządzenia o stawkę podatku od towarów i usług, wynosi 146,40 zł.
W myśl zaś § 19 pkt 2 rozporządzenia koszty nieopłaconej pomocy prawnej ponoszone przez Skarb Państwa w niniejszej sprawie obejmują również niezbędne, udokumentowane wydatki adwokata w wysokości 3,76 zł.
Należy natomiast podkreślić, iż wniosek pełnomocnika skarżącej o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu jest niedopuszczalny w pozostałym zakresie.
W piśmie z dnia [...] r. pełnomocnik skarżącej wskazał, iż popierając wniosek złożony w dniu [...] r. na rozprawie o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej, "uzupełnia" go w ten sposób, że oświadcza, iż koszty pomocy prawnej nie zostały opłacone w całości ani w części.
Wniosek ten został już prawomocnie rozpoznany. Jak wynika bowiem z pkt II sentencji wyroku z dnia [...] r. sąd oddalił złożony na rozprawie wniosek pełnomocnika skarżącej o przyznanie kosztów pomocy prawnej udzielonej z urzędu, a orzeczenie w tym przedmiocie stało się prawomocne. W uzasadnieniu wyroku sąd wyjaśnił, że omawiany wniosek nie mógł zostać uwzględniony, gdyż nie zawierał on oświadczenia, o którym stanowi § 20 rozporządzenia. Sąd, powołując się na orzecznictwo sądowe, wskazał, iż brak oświadczenia pełnomocnika, o jakim mowa w powołanym przepisie, nie podlega uzupełnieniu w trybie art. 49 p.p.s.a. i wywołuje skutki materialnoprawne, polegające na odmowie uwzględnienia wniosku.
Ponowny wniosek pełnomocnika w tym samym zakresie jest więc niedopuszczalny. Brak jest jednak podstaw do odrzucenia tego wniosku, albowiem art. 64 § 3 w zw. z art. 58 § 1 pkt 4 p.p.s.a. dotyczy wniosków wszczynających postępowanie sądowe (główne), a nie pozwala na odrzucenie wniosku wszczynającego postępowanie incydentalne (wpadkowe), jakim jest wniosek w przedmiocie przyznania kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.
Z tych względów sąd orzekł, jak w postanowieniu.