Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Krystyna Sidor po rozpoznaniu w dniu 23 marca 2010r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Z. B. i J. B. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...]., Nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia ostatecznej decyzji w sprawie odmowy uznania J. i Z. B. za właścicieli nieruchomości p o s t a n a w i a odrzucić skargę.
Skarżący Z. i J. B. wnieśli skargę na - wydaną na podstawie art. 154 kpa - decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...]., Nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia ostatecznej decyzji Starosty z dnia [...]r. o odmowie uznania J. i Z.B. za właścicieli nieruchomości.
Sąd zważył, co następuje:
Skarga jako niedopuszczalna podlega odrzuceniu.
Obowiązujące przepisy co do zasady przewidują dwuinstancyjną kontrolę rozstrzygnięć wydawanych przez organy administracyjne, zaś sądowa kontrola orzeczeń wydanych przez organy administracyjne jest dopuszczalna dopiero po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jakie służyły skarżącemu w postępowaniu przed organem administracji. (art. 52 § 1 i 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r.- Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Dz.U. Nr 153, poz.1270, zwanej dalej ppsa).
Obowiązek wyczerpania toku kontroli instancyjnej oznacza, że sąd administracyjny nie jest uprawniony do oceny zgodności z prawem orzeczenia organu I instancji bez jednoczesnej kontroli orzeczenia organu II instancji, wydanego wskutek wniesienia właściwego środka zaskarżenia. Oznacza to, że w każdym przypadku, gdy stronie przysługuje prawo wniesienia środka zaskarżenia (decyzji, zażalenia) od orzeczenia organu I instancji do organu odwoławczego, kontrola sądowa orzeczenia organu I instancji jest dopuszczalna tylko łącznie z kontrolą decyzji wydanej przez organ II instancji, a więc tylko wówczas, gdy przedmiotem skargi do sądu administracyjnego jest decyzja organu odwoławczego.
Badając niniejszą skargę stwierdzić należy, że zaskarżona decyzja Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...]., Nr [...] została wydana na podstawie art. 154 kpa, a więc Kolegium orzekało jako organ I instancji; w takiej sytuacji od decyzji tej przysługiwało stronom - na mocy art. 127 § 3 kpa - prawo złożenia wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy przez Kolegium - kontrola legalności tej decyzji przez sąd administracyjny byłaby natomiast dopuszczalna tylko razem z decyzją Kolegium wydaną wskutek ponownego rozpoznania sprawy.
W konsekwencji, skoro skarżący nie wyczerpali ustawowego trybu odwoławczego, wniesiona skarga, której przedmiotem jest decyzja Kolegium orzekającego jako organ I instancji, nie może być merytorycznie rozpoznana przez Sąd i jako niedopuszczalna podlega odrzuceniu na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 ppsa.
Z tych względów, orzeczono, jak w sentencji.