Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Asesor WSA Wiesława Achrymowicz po rozpoznaniu w dniu 07 grudnia 2004r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi M. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [..]. Nr [..] w przedmiocie wymierzenia pieniężnej kary administracyjnej, w zakresie formalnoprawnej dopuszczalności skargi p o s t a n a w i a skargę odrzucić.
M. K. wystąpił na drogę postępowania sądowoadministracyjnego ze skargą na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [..]. w przedmiocie nałożenia na jej adresata administracyjnej kary pieniężnej. W dalszym toku procedowania, zgodnie z zarządzeniem z dnia 29 października 2004 r. do skarżącego zostało skierowane pisemne wezwanie do uiszczenia wpisu sądowego od skargi we wskazanej kwocie z zakreśleniem ustawowego terminu dla skutecznego dokonania wymaganej czynności proceduralnej i pouczeniem o rygorze, na wypadek pozostania bezczynnym, które doręczono dorosłemu domownikowi adresata w dacie 05 listopada 2004 r., co stwierdza zapis widniejący na dowodzie doręczenia dołączonym do akt.
Zakreślony termin upłynął bezskutecznie.
W zaistniałej sytuacji proceduralnej Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skuteczność doręczenia korespondencji w postępowaniu sądowoadministracyjnym dorosłemu domownikowi strony pozytywnie przesądza unormowanie art. 72 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Zatem bezczynność skarżącego w ustawowym terminie, w wymiarze siedmiu dni przewidzianym na uiszczenie wpisu sądowego od skargi, stanowionym dyspozycją art. 220 § 1 przywołanej wyżej ustawy, realizuje hipotezę art. 220 § 3 wskazanej na wstępie rozważań ustawy, uzasadniając tym samym zastosowanie rygoru odrzucenia skargi przewidzianego jego mocą.
Z tych względów, na mocy art. 220 § 3 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Wojewódzki Sąd Administracyjny orzekł, jak w sentencji, gdy formalnoprawna niedopuszczalność badania zasadności skargi pozbawia proceduralnie jurydycznej racji rozważanie okoliczności sprawy w kontekście art. 54 § 3 w związku z art. 161 § 1 pkt 3 ostatnio cytowanej ustawy.